حكومت اسلامي و آزادي سياسي در اسلام از منظر علامه محمد تقي جعفري

تبيين حكومت اسلامي و آزادي سياسي در بر دارنده نوع تعامل فرد با نظام سياسي است.حقوق و تكاليف اين دو نسبت به يكديگر و رسالت حكومت اسلامي در ارتقاي زندگي معنوي و مادي اعضاي جامعه از اهميت زيادي برخوردار است. تفاوت حكومت اسلامي با حكومت هاي سكولار، معنويت گرا و كمال گرا بودن دولت اسلامي است. نقد در دولت اسلامي پذيرفته است؛ اما تشويش جامعه ممنوع است. شناسايي نقاط اختلاف ميان دولت اسلامي و سكولار از اهداف تحقيق است؛ همچنين نوع نگرش مفسرين اسلامي به كتاب و حديث راهگشاي گذار به جامعه مطلوب است؛ جامعه اي كه بر اساس مباني نظري اسلامي در مكتوبات انديشمندان مسلمان به وفور يافت مي شود.با استفاده از تبيين و تحليل به ارايه نقطه نظرات و انديشه هاي علامه محمد تقي جعفري پرداخته شد.نتايج به دست آمده مبين آن است كه الگويي كه از آزادي سياسي و حكومت اسلامي ارايه مي شود، منحصر به فرد و متفاوت از الگوي غرب سكولار است.حكومت اسلامي، حقوق شهروندان را ارج مي نهد و مردم را به مشاركت سياسي ترغيب مي كند. هيچ نوع اكراه و اجباري پذيرفته نيست.آزادي بيان، مشروط به مشوش نكردن جامعه است. هر اظهار عقيده و نشر آن پسنديده نيست و بايد به وسيله نخبگان و صاحب نظران مورد تاييد قرارگيرد؛ زيرا به علت فقدان آگاهي برخي افرادجامعه مشكلاتي به وجود مي آيد و باعث تزلزل در مباني اعتقادي و فكري مردم مي گردد.