پهنه بندي خطر زمين لغزش در شهرستان اردل

پایداری و ناپایداری شیب‌های طبیعی،یكی از عواملی است كه در برنامه‌ریزی‌ها و مكان‌یابی انواع كاربری‌ها نقش تعیین‌كننده‌ای دارد.مطالعه‌ی‌ حركات توده‌ای و احتمال وقوع این پدیده می‌تواند در برنامه‌ریزی‌ها كاربرد داشته‌ باشد.پهنه ندی حركات دامنه‌ای،یكی از روش‌هایی است كه به كمك آن‌ می‌توان مناطق بحرانی را به لحاظ پایداری شیب مشخص كرد.بررسی آماری‌ پارامتر شیب نشانگر آن است كه با افزایش میزان شیب دامنه،ظرفیت ناپایداری‌ افزایش می‌یابد. تحقیق حاضر با هدف انتخاب و شناسایی مهم‌ترین و مؤثرترین عامل در وقوع زمین لغزش در شهرستان اردل در استان چهار محال و بختیاری به انجام‌ رسیده است.با توجه به مطالعات انجام شده درباره‌ی عوامل مؤثر در وقوع زمین‌ لغزش،نتایج حاصل از ریق نقشه‌های شیب،جهت شیب،سنگ‌شناسی،نوع‌ كاربری اراضی،فاصله از گسل و شبكه‌ی آبراهه به دست آمده‌اند.وزن هریك از عوامل نیز از روش«تحلیل سلسله مراتبی»و با مقایسه‌ی زوجی عوامل مذكور محاسبه شد.پس از تهیه‌ی نقشه پهنه‌بندی خطر زمین لغزش و با توجه به وزن‌ نهایی هر عامل،به این نتیجه می‌رسیم كه عامل شیب در شهرستان اردل‌ مهم‌ترین عامل زمین لغزش است و سنگ‌شناسی به عنوان دومین عامل مؤثر بر میزان زمین لغزش منطقه‌ی موردنظر،اثرگذار است.