هاله‌هاي موسيقيايي در معناي دو واژه در شعر حافظ

The Musical Halos in the Meaning of two words in Hafez Poetry

آشنايي حافظ با موسيقي و همچنين آوازخواني او از موضوعاتي است كه حافظ‌پژوهان بر آن اتفاق نظر دارند. درباره اصطلاحات موسيقيايي به كاررفته در اشعار او نيز بسيار سخن گفته شده است؛ اما واژه‌هايي را نيز مي‌توان يافت كه در عين حال كه معني لغوي آنها در شعر حافظ مورد نظر است، هاله‌اي از معناي موسيقيايي هم آنها را احاطه كرده است؛ به گونه‌اي كه بدون توجه به اين هاله‌ها‌ي موسيقيايي، ظرايف هنري شعر حافظ به ‌كمال درك نمي‌شود. مقاله حاضر مي‌كوشد اين هاله‌ها‌ي موسيقيايي را درباره دو واژه «حزين» و «كار» كه به دليل معناي متداول غير موسيقيايي‌شان مورد غفلت واقع شده‌اند، بررسي كند و تناسب‌ها و زيبايي‌هاي بلاغي ايجاد شده به‌وسيله اين واژه‌ها را در شعر حافظ آشكار سازد.

One of the subjects that researchers are agreed on is Hafez acquaintance to music and sing. Extensive studies have been conducted on musical terms in Hafez works; there are some words in his poems that are surrounded by a musical halo, however their lexical meanings are still considered through the context of the poems, but nobody can get a profound understanding out of Hafez’s artistic elegance regardless to the musical halos. Present article attempts to review the musical halo around two terms of Hafez’s poetry, “Hazin” (Desolate) and “K?r” (Work), which have been neglected due to their common, non-musical terminology. It would also reveal the harmony and the rhetorical aesthetics have been created by the use of these two terms