مدل‌سازي رابطه بين فعاليت‌هاي تحقيق و توسعه با انباشت دانش سازماني با استفاده از رويكرد پويايي نظام

Modeling Relationship between R&D Activities and Organization Knowledge Stock Using System Dynamics Approach

دانش همواره به‌عنوان يك عامل تعيين‌كننده در نوآوري شناخته شده است و خلق دانش از طريق سرمايه‌گذاري در فعاليت‌هاي تحقيق و توسعه و توليد محصولات نوآور اتفاق مي‌افتد. علاوه بر اين، همه فعاليت‌هاي تحقيق و توسعه منجر به نوع يكساني از نوآوري نمي‌شوند، بلكه سرمايه‌گذاري بر روي فعاليت‌هاي پژوهشي مي‌تواند محصولاتي با نوآوري راديكال و سرمايه‌گذاري در فعاليت‌هاي توسعه، نوآوري تدريجي را براي سازمان به ارمغان ‌آورد. حفظ توازن ميان اين دو نوآوري در محصولات براي كسب مزيت رقابتي سازمان‌ها بسيار حايز اهميت است. براي بررسي ماهيت پويا و پيچيده رابطه بين خلق دانش و فعاليت‌هاي سرمايه‌گذاري در تحقيق و توسعه، مقاله حاضر سعي داشته است با نگاهي نظام‌مند به مطالعه اثر سياست‌هاي مختلف سرمايه‌گذاري بر انباشت دانش سازمان بپردازد. بدين منظور، رويكرد پويايي‌هاي نظام‌مند به‌عنوان رويكردي براي مطالعه نظام‌هاي پيچيده، براي مدل‌سازي و شبيه‌سازي نظام مورد بحث، استفاده شده است. همچنين، به‌منظور آزمون كاربردي بودن مدل ارايه‌شده، يك مطالعه موردي ارايه شده است. نتايج شبيه‌سازي نظام مورد مطالعه نشان داد سياست‌هاي سرمايه‌گذاري سازمان در فرآيندهاي تحقيق و توسعه بايد براساس مقايسه بين وضعيت واقعي سازمان با عملكرد مطلوب اتخاذ گردد.

Knowledge is identified as a critical factor for innovation. On the other side, knowledge creation takes place through investing on R&D activities and developing new products. Furthermore, not all types of R&D activities result in similar types of innovation. Indeed, investing on research activities result in radical innovation and investing on development activities concludein incremental innovation. Keeping a balance between these two kinds of innovation in products is critical to acquire competitive advantages. To investigate the dynamic-nature and complex relationship between knowledge creation and investing on R&D activities, presenting paper tried to study impacts of different investing policies on knowledge stockusing a systematic view. Hence, “system dynamics” which is an approach to study the complex system is used to model and simulate the presenting system. Beside, a case study was also presented to test applicable capability of the model. The simulation results showed that investing policies on R&D activities must be based on comparing the real performance and the goal performance.