شيوع تروماهاي دندان و عوامل مرتبط به آن در مراجعه‌كنندگان به دانشكده دندان‌پزشكي شيراز طي سال‌هاي 91-87

Prevalence of dental trauma and its related factors in patients referring to Shiraz dental school during 2008 to 2012

چكيده مقدمه: آشنايي با مسايل اپيدميولوژيك مي‌تواند اهميت پيشگيري، تشخيص و طرح درمان را خاطر نشان سازد. هدف از انجام اين مطالعه، تعيين ميزان شيوع انواع صدمات دنداني و بررسي اتيولوژي آسيب‌هاي تروماتيك در بيماران مراجعه كننده به دانشكده دندان‌پزشكي شيراز به‌منظور دست يافتن به الگويي مطمين جهت پيشگيري از صدمات دنداني بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي– تحليلي، پرونده 314 بيمار كه طي سال‌هاي 1387 تا 1391 به دانشكده‌ي دندان‌پزشكي شيراز مراجعه كرده و داراي 554 دندان آسيب‌ديده بودند، مورد بررسي قرار گرفت. متغيرهاي مورد بررسي شامل سن، جنس، نوع دندان صدمه ديده، علت صدمه، مكان صدمه، نوع صدمه و فاصله بين وقوع ضربه و زمان مراجعه بودند. نتايج به‌صورت ميانگين، فراواني و درصد بيان شدند، از آزمون‌هاي آماري Kruskull Wallis و Mann-Whitney در نرم‌افزار آماري SPSS نسخه‌ي 16 جهت مقايسه انواع صدمات دنداني بر اساس اطلاعات دموگرافيك استفاده شد (05/0 = ?). يافته‌ها: افراد مذكر 9/65 درصد و مونث 1/34 درصد از بيماران را تشكيل دادند. ميانگين سني بيماران 17 سال محاسبه گرديد. تعداد دندان‌هاي تروماتيزه در هر بيمار بيش از 1 دندان و بيش‌ترين فراواني مربوط به ثناياي مياني (4/64 درصد) بود. شايع‌ترين اتيولوژي آسيب‌هاي دنداني، زمين خوردن (7/33 درصد)، تصادفات رانندگي (2/25 درصد) و بيش‌ترين نوع آسيب Complicated crown fracture (2/20 درصد) محاسبه شد. 9/64 درصد بيماران در كم‌تر از يك ماه پس از وقوع ضربه به دانشكده‌ي‌ دندان‌پزشكي شيراز مراجعه نمودند. در مقايسه فراواني و ميانگين سني نوع صدمات دنداني به تفكيك جنس اختلاف آماري معني‌دار ديده نشد (05/0 < p value). نتيجه‌‌گيري: بر اساس نتايج مطالعه‌ي حاضر، شايع‌ترين عامل اتيولوژيك صدمات دنداني زمين خوردن (8/33 درصد) مي‌باشد و پس از آن تصادفات رانندگي (2/25 درصد) در درجه دوم قرار دارد و بيش‌ترين آسيب در خيابان (9/44 درصد) رخ داده است. كليد واژه‌ها: اپيدميولوژي، آسيب‌هاي دنداني، اتيولوژي

Abstract Introduction: Epidemiological considerations indicate the importance of prevention, diagnosis and treatment planning. The aim of this study was to assess the prevalence of different types of traumatic dental injuries (TDI) and their etiology in patients referred to Shiraz Dental School in order to find a reliable preventive pattern for TDI. Materials and methods: This descriptive?analytical study examined the files of 314 patients, who referred to Shiraz Dental School (2008?2012), with 554 traumatized teeth. The variables investigated included age, sex, type of the involved tooth, type of TDI, place of occurrence, reason for injury and intervals between injuries and the time of referral to Shiraz Dental School. Kruskal-Wallis and Mann-Whitney tests were used for statistical analysis and comparison of TDIs based on demographic data using SPSS 16 (?=0.05). Results: Of all the patients, men and women accounted for 65.9% and 34.1%, respectively. The mean age was 17.37 years. In average, the number of traumatized teeth in all the files was more than 1 tooth. The most frequent traumatized teeth were permanent maxillary first incisors (64.4%). Falls were the most frequently cited etiological factors in TDI (33.7%), followed by car accidents (25.2%) and complicated crown fracture was the most common TDI (20.2%); 64.9% of patients had referred to Shiraz Dental School less than one month after trauma. No significant differences were observed between males and females in the frequency and mean age of the trauma types (p value > 0.005). Conclusion: Based on the results of the present study, falls (33.8%) and car accidents (25.2%) were the most frequent etiologic factors for TDI, respectively, with the streets as the most frequent place of accidents (44.9%). Key words: Dental traumas, Epidemiology, Etiology