مقايسهي دو روش تزريق داخل وريدي و زير جلدي داروي يديكسانول به منظور اوروگرافي ترشحي در خرگوش

Comparative evaluation of intravenous and subcutaneous injection of iodixanol in rabbit excretory urography

اين مطالعه به منظور مقايسهي كيفيت فازهاي مختلف اوروگرافي ترشحي با استفاده از تزريق داخل وريدي و زير جلدي داروي يديكسانول انجام شد تا تاثير روش تزريق بر كيفيت فازهاي مختلف اوروگرافي ترشحي مشخص شود. براي انجام اين تحقيق 20 سر خرگوش سفيد نيوزيلندي به مدت يك هفته بر روي جيرهي حاوي يونجه خشك، پليت و آب نگهداري و سپس به دو گروه تقسيم شدند. داروي يديكسانول با دوز 400 ميليگرم يد به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن آماده و به خرگوشهاي يك گروه داخل وريد مارژينال گوش و به خرگوشهاي گروه دوم به صورت زير جلدي تزريق شد. براي انجام راديوگرافي، تغذيه به مدت 24 ساعت قطع شد. حالت گماري براي راديوگرافي، از دو نماي جانبي و شكمي- پشتي انجام گرفت. در گروهي كه به صورت وريدي تزريق شده بود راديوگرافي در زمانهاي 0 ، 1، 5، 10، 15، 20، 40 و 60 دقيقه پس از تزريق انجام گرفت و در گروه ديگر راديوگرافها در زمانهاي 0 و 1 بعد از تزريق و پس از آن هر 5 دقيقه يكبار تا دقيقه 60 تهيه شدند. سپس راديوگرافها مورد ارزيابي قرار گرفت و كيفيت فازها شناسايي و به صورت كمي امتياز دهي شد. نتايج نشان داد كه روش تزريق ماده حاجب به صورت زير جلدي همانند روش وريدي باعث ايجاد اوروگرافي ترشحي ميشود؛ ليكن كيفيت و قابليت رويت فازها به خوبي روش وريدي نيست.

This study was conducted to compare the quality of different phases of excretory urography by using Iodixanol in two intravenous and subcutaneous injection ways; to clarify if the way of injection can affect these qualities. For this, twenty New Zealand white rabbits were used. All the animals were fed on the same diet of pellet and dried hay and free access water. Rabbits were divided into two groups; the first group received 400 mgI/kg intravenously (marginal vein) and the second group received the same dose, subcutaneously. For radiography, rabbits were off-feed for 24 hours. Radiographs were taken in two lateral and ventro-dorsal views. Radiographs were taken on times of 0, 1, 5, 10, 15, 20, 40, 60 minutes after intravenous and on times of 0 and 1 and every 5 minutes until one hour after subcutaneous injections. The qualities of different phase were assessed and scored quantitively. The results of this study showed that subcutaneous injection of this contrast media could produce excretory urography but the quality and the feasibility to read different phases are not as well as what could be seen in intravenous way. The results of this experiment showed that nephrogram, pyelogram and cystogram phases were significantly better when the contrast media was injected intravenously (P < 0.05).