اقتصاد سياسي نظام ارزي كشورهاي نفتي

The Political Economy of Exchange Rate Regimes in Oil Countries

در اين مطالعه به بررسي عوامل موثر بر انتخاب نظام ارزي در كشورهاي توليدكننده نفت پرداخته شده است. نظريه‌هاي رايج در انتخاب نظام ارزي عبارتند از انتخاب منطقه بهينه ارزي، نظريه اقتصاد سياسي و فرضيه بحران ارزي كه در اين مطالعه به بررسي اين موضوع از منظر نظريه اقتصاد سياسي پرداخته شده است. متغيرهاي مورد استفاده، ساختار اقتصادي و سياسي كشورهاي مورد بررسي را نشان مي‌دهد كه در بازه زماني 1974 تا 2011 در نمونه انتخابي از 31 كشور توليدكننده نفت با بيشترين ميزان توليد با استفاده از مدل پنل لاجيت مورد بررسي قرار گرفته است. نتيجه اين مطالعه حاكي از اهميت ساختار سياسي، رانت نفتي، ايديولوژي دولت و اندازه اقتصاد در تعيين نظام ارزي در نمونه مورد بررسي است. بدين ترتيب كه هرچه ساختار سياسي دمكراتيك‌تر، ايديولوژي دولت چپ‌گرايانه‌تر و اندازه اقتصاد بزرگتر باشد، احتمال اتخاذ نظام ارزي شناور افزايش مي‌يابد و هرچه رانت نفتي و درجه وابستگي به درآمد نفت بيشتر باشد گرايش به نظام ارزي ثابت افزايش مي‌يابد.

This paper examines factors influencing the choice of exchange rate regime in oil producing countries. Prevailing theories in selecting exchange rate regime include optimum currency area, political economy theory, and currency crisis. In this survey the matter has been studied regarding political economy theory. The variables used in the economic and political structure of the considered countries indicate that from 1974 to 2011 as many as 31 countries by using Panel Logit model have been studied. The result suggests the influence of political structure, oil rent, government ideology and economic capacity on specifying the exchange rate regime. Thus, the more democratic political structure, as well as the more leftist government ideology and also the wider economic capacity increase, the likelihood of choosing a flexible regime , If oil rent and dependence on oil revenue increase there will be a higher probability of implementing a fixed regime.