از شرق‌شناسي تا مطالعات پسااستعماري: رويكردي ميان‌رشته اي

From Orientalism to Post-Colonial Studies: An Interdisciplinary Approach

اين مقاله ضمن تبيين سير تحول از رويكرد چند رشته اي در مطالعات شرق‌شناسي قرن نوزده و نيمه نخست قرن بيستم به رويكرد ميان رشته اي در مطالعات پسااستعماري در نيمه دوم قرن بيستم، با نگاهي تاريخي و تحليلي، به تشريح مراحل گذار از مطالعات چند فرهنگي به مطالعات ميان فرهنگي مي پردازد و تحولات روش شناختي از چند رشتگي به سوي ميان‌رشتگي و پيامدهاي اين تحول در تحليل هاي شرق شناسانه محققان و متخصصان دانشگاهي غربي و تعامل رشته هاي مختلف علمي در دوران مطالعات پسا استعماري را مورد تجزيه و تحليل قرار مي دهد. در پاسخ به اين پرسش كه چرا شرق‌شناسي اساساً بر رويكرد چند رشته اي و مطالعات پسا استعماري بر رهيافت ميان رشته اي استوار بوده است، اين مقاله به بررسي عوامل درونزا ناشي از ماهيت تلفيقي و چند گونه شرق‌شناسي علمي و عوامل برونزا ناشي از تاثيرگذاري قدرت هاي استعماري بر مستشرقين غربي براي پژوهش درباره كليه جنبه هاي اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي، سياسي، تاريخي و ادبي جوامع مشرق زمين مي پردازد و با رويكردي تبييني، دلايل اهتمام به رويكرد بينا فرهنگي در مطالعات پسا استعماري را با توجه به تاكيد بر انجام تحقيقات ميداني و پيمايشي از رهگذر پيوند معرفتي و روشي بين علوم زيباشناختي و واژه شناختي، مردم‌شناسي و جامعه شناسي، جغرافيا و علوم سياسي و همكاري ميان رشته اي بين شرق شناسان بومي مورد بررسي قرار مي-دهد.

While shedding light on the evolution of the multidisciplinary approach to orientalist studies in the 19th and early 20th centuries, this paper elaborates on the interdisciplinary approach to post-colonial studies in the second half of the 20th Century with a historical and analytical perspective. The paper is also intended to explain the transitional phase from multicultural studies to intercultural studies as well as the new methodological developments from a multidisciplinary approach to an interdisciplinary one as well as to examine the outcomes of these developments in the orientalist analyses of western academicians and the interactions between different disciplines in post-colonial studies. In response to the question as to “why has the orientalism been basically based on a multidisciplinary approach while the post-colonial studies have tended to rely on an interdisciplinary one”, this paper will make a review of the introvert factors caused by the assimilatory and multifaceted nature of scientific orientalism as well as the extrovert factors caused by the influence of colonial powers on the western orientalists in studying the economic, social, cultural, political, historical and literary aspects of the oriental societies. Furthermore, the paper aims at providing an explanatory method for identifying the causes of an effort for an intercultural approach towards post-colonial studies by taking into consideration and emphasizing on field research through establishing an epistemological and methodological linkage between aesthetics, etymology, anthropology, sociology, geography and political science as well as interdisciplinary cooperation among indigenous orientalists.