ارزيابي توان زيست محيطي جهت تعيين نواحي مناسب توسعه طبيعت‌گردي در استان چهارمحال و بختياري

Environmental Capability Evaluation for Determination of Suitable Areas of Ecotourism Development in Chahrmahal VA Bakhtiari Province

ارزيابي توان زيست‏محيطي يكي از راه‏هاي بهره‏برداري و استفاده پايدار از منابع طبيعي است كه تنظيم كننده رابطه ميان انسان و طبيعت است. در اين مطالعه ارزيابي توان طبيعت‌گرديي استان چهارمحال و بختياري با استفاده از مدل بوم‏شناختي طبيعت‌گردي ايران انجام شد. نخست هر يك از پارامترهاي مدل از قبيل شكل زمين (درصد شيب، ارتفاع از سطح دريا و جهت‏هاي جغرافيايي) ‏خاك‏شناسي (حاصلخيزي، عمق، بافت و زهكشي)، پوشش گياهي (تراكم، فرم رويشي و وضعيت مراتع)، سنگ‏شناسي، مناطق حفاظت‏شده و وضعيت اقليمي (توزيع دما، رطوبت، روزهاي آفتابي و سرعت متوسط باد) به طور جداگانه بررسي و نقشه‏هاي هر يك تهيه گرديد. لايه‏هاي فوق طبق هدف مورد نظر و براساس داده‏هاي پيشنهادي مدل طبيعت‌گردي كلاسه‏بندي شدند. سپس ‏نقشه مناطق مناسب براي طبيعت‌گردي متمركز و گسترده با تجزيه و تحليل و جمع‏بندي داده‏ها با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافيايي (GIS) حاصل شد. مقدار 12300 و 808000 هكتار از مساحت استان به ترتيب بر اساس نتايج بدست آمده از نقشه‏هاي رسم شده مستعد توسعه طبيعت‌گردي متمركز و گسترده است. نتايج حاصل از اين مطالعه، اطلاعات ضروري براي تدوين طرح جامع توسعه طبيعت‌گردي در استان چهارمحال و بختياري را فراهم نموده است.

Environmental capability evaluation is one of the ways for exploitation and sustainable use of natural resources, which regulate the relationship between human and environment. In this study, ecotourism potentials of Chaharmahal VA Bakhtiari province were evaluated by ecotourism ecological model for Iran. Initially, every given parameters in the model including topography‏ (slop, aspect and elevation), pedology‏ (prolific, texture, drainage), plant cover‏ (density, growing model, and the condition of the grasslands), geology, protected areas and climate‏ (temperature, moisture, number of sunny days, and average speed of wind) were investigated separately and maps were provided for each one of them. Mentioned layers were classified by considering the goal and suggested data from ecotourism model. Then, maps of appropriate zones for intensive and extensive ecotourism were provided by analyzing data with Geographic Information System‏ (GIS). Results showed that 12300 and 808000 acres of the province were prone to intensive and extensive ecotourism, respectively. Findings of the present study provided the necessary information for comprehensive planning of ecotourism development in Chaharmahal VA Bakhtiari province.