بررسي رابطه انسان و طبيعت با رويكرد انسان شناسي فرهنگي (مطالعه موردي: روستاي لزور – استان تهران)

Investigation on Human and Nature Relationship with Cultural Anthropology Approach (Case Study: Lazor Village, Tehran Province)

در جهان امروز توجه به روابط انسان و طبيعت از اهميت بالايي برخوردار است. تحقيق حاضر كه در روستاي لزور از توابع استان تهران در جهت توسعه پايدار انجام شد تا با استفاده از رويكرد تحليلي-توصيفي به مطالعه رابطه روستاييان با طبيعت پردازد. بدين منظور نهاد اجتماعي بهره برداري از منابع طبيعي و نيز دانش بوم‏شناختي محلي مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه اهالي روستاي لزور داراي دانش بوم‏شناختي قوي در زمينه هاي شناخت طبقه بندي و تعيين ظرفيت مراتع و نيز شيوه هاي سنتي مديريت آب هستند. از سوي ديگر دانش بوم‎شناختي روستاييان اين امكان را فراهم آورده كه يك چرخه زماني و مكاني مدون جهت مديريت دام تهيه شود. بر اساس نتايج در روستاي لزور مجموعه اي از كنش هاي اجتماعي تحت عنوان ياريگري بر روابط متقابل روستاييان و طبيعت موثر است. در برنامه‏ريزي و توسعه پايدار منابع طبيعي ضرورت دارد كه متخصصين امر، آگاهي لازم از وجود انواع ياري‏گري‏‏ها را در اين روستا داشته تا بر اساس اين پتانسيل‏هاي فرهنگي بتوان جهت پايداري روستا از لحاظ زيست محيطي، اقتصادي و اجتماعي گام‏هاي موثري برداشت. نتايج اين پژوهش نشان داد كه روستاييان لزور در زمينه مديريت پايدار منابع طبيعي داراي دانش و فرهنگ غني مي‎باشند كه خود بيانگر ضرورت بازنگري در برنامه‏ريزي مديريت منابع طبيعي اين روستا دارد تا بتوان سياست هايي هم سو باقابليت‏هاي فرهنگي و اجتماعي اين روستا تدوين نمود.

Human and the Environment interaction are very important. This aimed to discover human and environment interaction using an analytic and descriptive approach in Lazour village, Tehran Province. Indigenous ecological knowledge and social structure in natural resources utilization systems had illustrated in this research. The results revealed that people of Lazour have a rich traditional knowledge for rangeland capability determination and classification and also water management systems. The rural people also had been implemented a temporal and spatial cycle for livestock grazing. According to the results, some kind of social interactions called cooperations influenced human-nature relationships in the village. Therefore, it is necessary to consider these cooperations as cultural capacities for natural resources sustainable management and planning at environmental, economic and social aspects. The results revealed that people of Lazour have a rich knowledge and culture for natural resources sustainable management, which is necessary to reconsider for natural resources planning in order to make parallel policies to cultural and social capabilities.