ارتباط ادراك از عدالت سازماني با رضايت شغلي و تعهد سازماني كارشناسان سازمان تربيت بدني جمهوري اسلامي ايران

The relationship between perceptions of organizational justice with job satisfaction and organizational commitment of personnel in I.R.I. physical education organization

هدف اين تحقيق مطالعه ارتباط بين عدالت سازماني ادراك شده توسط كارشناسان سازمان تربيت بدني جمهوري اسلامي ايران با رضايت شغلي و تعهد سازماني آنان است. به اين منظور از سه پرسش نامه عدالت سازماني رگو و كانها (2006)، پرسش نامه رضايت شغلي گانون (مقيمي، 1385) و پرسش نامه تعهد سازماني استيرز و همكارانش (مقيمي، 1385) استفاده شد. پس از تاييد روايي و پايايي (عدالت سازماني 92/0=?، رضايت شغلي 96/0 =? و تعهد سازماني 70/0=?)، پرسش نامه ها در بين نمونه آماري كه 118 نفر از كارشناسان سازمان تحت مطالعه بود توزيع گرديد. در اين تحقيق از شاخص هاي توصيفي و آزمون هاي ضريب همبستگي و رگرسيون استفاده كرديم. يافته ها نشان داد در بين مولفه هاي ادراك از عدالت سازماني در سازمان تربيت بدني ايران، مولفه عدالت توزيعي در پاداش (07/5± 67/10M=) كمترين امتياز و مولفه عدالت تعاملي (61/2± 45/10M=) بيشترين امتياز را (با توجه به حداكثر امتيازاتشان) دارا بودند. در كل ادراك از عدالت سازماني در اين سازمان در وضعيت مطلوبي قرار ندارد (97/11 ±62/44M=، از حداكثر امتياز 85). اما دو متغير رضايت شغلي و تعهد سازماني در وضعيت نسبتاً مطلوبي قرار گرفته است. همبستگي مثبت و معني داري نيز بين رضايت شغلي با تعهد سازماني (01/0 > p و 431/0=r)، ادراك از عدالت سازماني با رضايت شغلي (01/0 > p و 457/0=r) و ادراك از عدالت سازماني با تعهد سازماني (05/0 > p و 273/0=r) در سازمان تربيت بدني ايران مشاهده شد. نتايج رگرسيون نشان داد كه متغير پيش بين (عدالت سازماني) به طور مستقيم نمي تواند متغير تعهد سازماني (ملاك) را تبيين كند، اما ازطريق تحليل مسير، متغيرهاي پيش بين رضايت شغلي و عدالت سازماني به طور معني داري متغير ملاك (تعهد سازماني) را تبيين مي كنند و پيش بين معني داري براي تعهد سازماني هستند.

The present study explored the justice with job satisfaction and organizational commitment relationship between perception of organizational using a field sample. In the case, three questionnaires of organizational justice by Rego and Cunha (2006), job satisfaction by Gannon (Moghimi, 1385) and organizational commitment by Steers et al (Moghimi, 1385) are used. Validity and reliability confirmed (Organizational justice ?=0.92, Job satisfaction ?=0.96, Organizational commitment ?=0.70). Sample for the present study consisted of 118 experts working in the physical education organization of Iran. In this research descriptive statistics, coefficient of correlation and regression are used. Results show that among the subscales of organizational justice of I.R.I physical education organization the minimum score is for subscales of rewards distribution Justice (M=10.67± 5/07) and the maximum score for subscales of interpersonal Justice (M=10.45± 2/61) (according to their maximum scores). Totally in this organization, organizational justice isnʹt in a proper situation (M=44/62± 11/97 out of maximum score of 85). But variables of job satisfaction and organizational commitment relatively are in a proper situation. The results of research show that job satisfaction was significantly related to organizational commitment. Also Regression analysis of the obtained data indicated that organizational justice was significantly related to job satisfaction whereas Organizational justice was not found to be related significantly with organizational commitment. Through path analysis, job satisfaction and organizational justice was significantly related to Organizational commitment.