ارايه مدلي براي تبيين رابطه ميان حاكميت شركتي و افشاي زيست محيطي مبتني بر رويكرد مديريت هزينه

A Theoretical Model of Corporate Governance and Environmental Disclosures Based on Cost Management Approach

افزايش نگراني‏هاي جهاني در خصوص محيط زيست، ارتقا گزارشگري به ذينفعان و اهميت ساختار دقيق حاكميت شركتي، نياز به تحقيقات بيشتر در حوزه ارزش آفريني افشاي زيست محيطي شركتي براي ذينفعان و يكپارچه‏سازي آن با ساختارهاي حاكميت‏ شركتي را افزايش داده‏ است. هدف اصلي اين تحقيق ارايه مدلي جهت تبيين رابطه ميان حاكميت شركتي و افشاي زيست محيطي مي‌باشد. در اين پژوهش، با بررسي نظري اين متغيرها و مولفه‌هاي موثر بر آن در گستره‌اي وسيع و دسته‌بندي آن‌ها، سعي بر پيشنهاد مدلي از رابطه حاكميت شركتي و افشاي زيست محيطي با تمركز بر مديريت هزينه شده است. در بخش ادبيات پژوهش متغيرهايي كه توسط پژوهشگران پيشين مورد توجه قرار گرفته بودند، بررسي شدند. با حذف متغيرهاي فردي و اضافه نمودن متغيرهاي اجتماعي، متغيرها براي تعيين ميزان اهميت، صحت دسته بندي و افزودن متغيرهاي جديد در اختيار گروه شركت كننده در دلفي قرار گرفته و پس از سه مرحله برگزاري براي استفاده در مدل انتخاب شدند. از آنجا كه مدل پيشنهادي با توجه دقيق به ساختار حاكميت شركتي شركت‌ها و همچنين عوامل موثر بر افشاي زيست محيطي ارايه شده است، در صورت اجرا، زمينه حداكثر شدن پاسخگويي و كاهش هزينه‌هاي نمايندگي فراهم شده و مديريت هزينه‌هاي زيست محيطي امكانپذير مي‌گردد.

The increasing global concern for the environment, the demand for increased stakeholder reporting, and the importance of sound corporate governance structures have triggered the need for more research into the value creation of environmental disclosure for stakeholders and its integration within corporate governance structures. The main objective of the current study is to theoretically examine the relationship between corporate governance and corporate environmental disclosures. The study utilizes library research methodology and distinguishes between the different categories or areas of activity to which environmental disclosure relates as well as between the different types of environmental information content. Based on related theories in this area, the study argues that the quantity and quality of corporate environmental disclosure directed to various stakeholders are enhanced when managers’ opportunism is monitored by corporate governance mechanisms, thereby, reducing the information gap or asymmetry.