شناسايي تاثيرات يادگيري اجتماعي در خانواده بر ميزان مهارت‌هاي پيش از ازدواج

A Study of the Impacts of Social Learning in Family on the Premarital Skills

پژوهش حاضر، با هدف توصيف ميزان مهارت‌هاي پيش از ازدواج دختران مجرد 15 سال و بيشتر ساكن استان مازندران، كه پدرشان شهيد، جانباز، يا آزاده‌اند، و نيز براي شناسايي ميزان تاثيرپذيري مهارت‌هاي پيش از ازدواج آن‌ها از مهارت‌هاي والدينشان انجام شده است. بر اين اساس، 366 نفر با استفاده از فرمول نمونه‌گيري كوكران و به شيوه نمونه‌گيري دو‌مرحله‌اي تصادفي متناسب انتخاب شدند. نتايج پژوهش حاضر نشان مي‌دهد ميزان مهارت‌هاي پيش ازدواج در بين دختران در سطحي پايين‌تر از متوسطِ مورد انتظار است و اكثريت پاسخگويان سنين 14 تا 18 سالگي را مناسب‌ترين سن براي يادگيري اين مهارت‌ها دانسته و آموزش از سوي والدين در خانواده را به‌منزله بهترين راه كسب مهارت‌هاي پيش از ازدواج معرفي كرده‌اند. نتايج تحليل رگرسيوني نشان مي‌دهد كه متغيرهاي مستقل وارد‌شده در معادله رگرسيوني، 45‌درصد از واريانس ميزان مهارت‌هاي پيش از ازدواج را به‌منزله متغير مستقل تبيين مي‌كند و ميزان مهارت‌هاي پيش از ازدواج در بين دختراني بالاتر است كه آموزش‌هاي مستقيم بيشتري را از سوي مادران و پدرانشان در زمينه مهارت‌هاي ازدواج و زندگي زناشويي دريافت مي‌كنند. پايين‌بودن نسبي ميزان مهارت‌هاي پيش از ازدواج و تمايل دختران جوان به شركت در دوره‌هاي آموزشي، بر لزوم برگزاري دوره‌ها و كلاس‌هاي آموزش مهارت‌هاي پيش از ازدواج براي دختران به صورت نظام‌مند و متوالي دلالت مي‌كند.

The present study aims to describe the rate of premarital skills among daughters of Martyrs and Veterans in Mazandaran Province, as well as to identify the impact of parents’ marital skills on their girls’ skills. The universe of the study is all of single, older than 15 years old girls whose fathers were martyr or veteran. 366 young girls have been selected as a sample of the study via two-steps proportional random sampling method. Descriptive results indicate that rate of premarital skills is less than expected level (9.4 out of 20 score). However, these girls were more skilled in communication and anger control skills, as well as problem solving than marriage expectation and fertility skills. On the basis of regression analysis, rate of premarital skills among young girls can be predicted significantly (R2= 0.45), by independent variables, such as receiving direct education on marital life from parents, being younger girl, having higher education level, having richer fathers financially, and observing less negative behaviors of their fathers at home. These findings imply on necessity of invest on the teaching of premarital skills to young girls, especially in order to regulating their marriage expectation and increasing fertility knowledge.