تاثير دوازده هفته فعاليت هوازي بر عملكرد ريوي و سطوح سرمي لپتين مردان چاق

The Effect of 12 Weeks of Aerobic Activity on Lung Function and Serum Leptin Levels in Obese Men

مقدمه: بافت چربي از طريق توليد و ترشح آديپوكين‏ هايي هم چون لپتين نقش مهمي در اختلال عملكرد ريوي دارد. هدف اين مطالعه بررسي اثر يك دوره فعاليت هوازي بر سطوح سرمي لپتين و شاخص عملكرد ريوي در مردان چاق بود. مواد و روش ‏ها: بيست و سه مرد چاق به طور تصادفي به گروه‌ هاي تمرين هوازي(12 نفر)(سن: 45/2±26/45 سال، نمايه توده بدني: 77/0±81/31 كيلوگرم بر متر مربع) و كنترل(11 نفر)(سن: 36/3±03/47 سال، نمايه توده بدني: 96/0±45/31 كيلوگرم بر متر مربع) تقسيم شدند. هم چنين يك گروه كنترل با وزن طبيعي(9 نفر) براي مقايسه در سطح پايه فراخوانده شد(سن: 1/4±36/45 سال، نمايه توده بدني: 45/0±63/24 كيلوگرم بر متر مربع). برنامه فعاليت هوازي سه جلسه در هفته و براي دوازده هفته بود. تركيب بدني(سي تي اسكن)، سطوح سرم لپتين و عملكرد ريوي قبل و بعد از فعاليت هوازي اندازه‌گيري شد. يافته ‏هاي پژوهش: براي تجزيه و تحليل داده‏ ها از آزمون هاي t مستقل و t وابسته براي تعيين تفاوت بين و درون گروه‏ ها به ترتيب استفاده شد. در سطح پايه افراد با وزن طبيعي به طور معني ‌داري غلظت لپتين سرمي پايين ‌تر(P=0.01) و عملكرد ريوي بالاتري(P < 0.016) نسبت به افراد چاق داشتند. هم چنين نتايج نشان داد كه همبستگي‏ معكوسي بين لپتين و چاقي با شاخص ‏هاي عملكرد ريوي وجود دارد.(P < 0.023) بعد از تمرين هوازي شاخص‌هاي چاقي و عملكرد ريوي به طور معني‌ دار بهبود يافتند.(P < 0.024) در مقابل، غلظت سرمي لپتين بعد از برنامه فعاليت هوازي به طور معني ‌دار كاهش پيدا كرد.‏(0.018=P) بحث و نتيجه‌گيري: در اين مطالعه 12 هفته فعاليت هوازي، سطح سرمي لپتين را در مردان چاق كاهش داد كه اين كاهش با افزايش عملكرد ريوي مرتبط با تغييرات چربي بدن، همراه شد. اين يافته‏ها نشان دادند كه دوازده هفته فعاليت هوازي موجب تغييرات در سطح سرمي لپتين شده و ممكن است در بهبود عملكرد ريوي نقش داشته باشد.

Introduction: Adipose tissue has an imp-ortant role in inducing lung dysfunction through production and secretion of adi-pokins such as leptin. The aim of this study was to investigate the effect of a period of aerobic activity on lung function indices and serum leptin levels in obese men. Materials & Methods: Twenty three overw-eight and obese subjects were randomly as-signned into aerobic activity (obese EX group; n =12, aged 45.26±2.45 years, BMI 31.81±0.77 kg/m2) and control (n = 11, aged 47.03±3.36 years, BMI 31.45±0.96 kg/m2) groups. Another control group (n = 9) was sampled from normal weighed individuals to compare at the basic level (aged 45.36±4.1 years, BMI 24.63±0.45 kg/m2). The obese EX group participated in a 12-w-eek progressive aerobic activity program as 3 sessions per week. Body composition (CT scan), serum leptin levels and lung (pulmonary) function were measured before and after the aerobic activity program. Findings: Within and between groups’ dif-ferrences were analyzed by paired t-test and independents t-test, respectively. At the baseline, the normal weight participants had significantly a lower serum leptin conc-entration (P=0.01) and a higher lung funct-ion (P < 0.016) compared to the obese partic-ipants. Also, the results indicated that leptin and obesity have an inverse correlation with lung function indices (P < 0.023). After the aerobic activity, obesity and lung function indices were significantly improved (P < 0. 024). In contrast, serum leptin concent-ration was significantly decreased after the aerobic activity program (P=0.018). Discussion & Conclusion: 12-week aerobic activity decreased serum leptin in obese men, and this decrease was associated wit-h increased lung function and profound ch-anges in body fat. These data suggest that 12-wk aerobic activity causes alterations in leptin levels that may have a role in lung function improvement.