بررسي رابطه بين ميزان دينداري والدين با خشونت خانگي آنها نسبت به فرزندان

A Study on the Relationship between Religion and Violence towards Children and Parents

ميزان دينداري وتقيد خانواده ها به اصول و ارزش هاي مذهبي از عواملي است كه بركاهش وافزايش خشونت خانگي نسبت به فرزندان درجامعه نقش موثري دارد . اين پژوهش باهدف بررسي رابطه بين ميزان دينداري والدين با خشونت خانگي آنها نسبت به فرزندان در شهر اهواز اجراگرديده است. اين پژوهش ازنوع پيمايشي مي باشد. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه دانش آموزان دختر و پسر مقطع دبيرستان شهر اهواز و والدين آنها بوده است كه با روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي تعداد 384 نفر آنها به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزارسنجش دراين پژوهش دوپرسشنامه كودك آزاري وضربه (CTQ) برنستاين(1995)، و مقياس گلاك و استارك با اقتباس از سراج زاده (1377)بود. براي تجزيه وتحليل داده ها ازشاخص هاي آماري ،انحراف استاندارد،ضريب همبستگي پيرسون وتحليل رگرسيون استفاده شد. براساس يافته هاي اين پژوهش بين كل ميزان دينداري والدين با خشونت خانگي آنها نسبت به فرزندان، رابطه معنا داري وجود دارد. همچنين مشخص گرديد كه بين ابعاد اعتقادي و تجربي(عاطفي) دينداري با خشونت خانگي والدين نسبت به فرزندان همبستگي مثبت معناداري وجود دارد، ولي نتايج تحقيق نشان داد كه بين ابعاد مناسكي و پيامدي دينداري با خشونت خانگي والدين به فرزندان همبستگي معناداري مشاهده نگرديد. همچنين نتايج بدست آمده از اين پژوهش، حاكي از آن است كه بين ميزان دينداري والدين با ابعادخشونت خانگي(جسمي، عاطفي، غفلت) آنها نسبت به فرزندان رابطه معناداري وجود دارد. نتايج بدست آمده از رگرسيون چندگانه نيز نشان دادند كه متغير دينداري اعتقادي والدين بيش ترين تاثير را درتبيين خشونت خانگي نسبت به فرزندان داشته است. باتوجه به يافته هاي موجود، اين مساله نيازمند توجه هر چه بيشتر خانواده ها و مسوولان جهت برنامه ريزي و آموزش هاي ديني در سطح خانواده و جامعه را نشان مي دهد.