تاثير آموزش جنسي بر صميميت جنسي زنان متاهل

The Effect of Sex Education on Sexual Intimacy of Married Women

مقدمه: تمايلات جنسي براي سلامتي، كيفيت زندگي و همچنين بهزيستي انسان‌ها امري اساسي است. صميميت جنسي نقش بسزايي در ايجاد رضايت جنسي و زناشويي دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير آموزش جنسي بر صميميت جنسي زنان متاهل انجام شد. روش: طرح پژوهش از نوع نيمه تجربي و به شيوه پيش آزمون – پس آزمون و پيگيري با گروه شاهد مي‌باشد. جامعه اين پژوهش را كليه زنان متاهل مراجعه كننده به مركز همياران سلامت روان شهر بجنورد در تابستان سال 1392 تشكيل مي دادندكه خواستار شركت در جلسات آموزشي به جهت بهبود روابط زناشويي خود بودند. نمونه پژوهش شامل 48 زن واجد شرايط بودند كه به شيوه نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه مداخله و شاهد جايگزين گرديدند. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه صميميت جنسي محقق ساخته بود كه توسط شركت كنندگان در مراحل پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري (دو ماهه) تكميل شد. 6 جلسه آموزش جنسي دو ساعته با توالي هر هفته يك جلسه براي گروه آزمايش اجرا شد. براي گروه شاهد مداخله اي ارايه نشد. داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS v.18 و با روش تحليل كواريانس تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داد كه آموزش جنسي، صميميت جنسي زنان گروه مداخله را در مرحله پس آزمون (13/138=F و 01/0 > P) و پيگيري ( 83/132=F و 01/0 > P) به طور معناداري افزايش داده است. نتيجه گيري: آموزش جنسي در ارتقاي صميميت جنسي موثر است و منجر به روابط زناشويي رضايت بخش مي‌گردد. مي توان از آموزش‌هاي جنسي در جهت بهبود/تقويت روابط جنسي زوجين استفاده كرد.

Introduction: Sexuality is fundamental to health, quality of life, and general well-being. Sexual intimacy have important role in creation of sexual satisfaction and consequently in marital satisfaction. The present study investigated the impact of sex education on sexual intimacy of married women. Methods: The research design is a quasi-experimental and type of pretest-posttest and follow-up with a control group. The study population all married women referred to a Hamyaran Salamat Ravan institute in Bojnurd city, about the summer of 2013 formed calls for participation in training sessions to marital relations were to improve their. The sample included 48 eligible women who were selected with convenience sampling and randomly exposure in experiment and control groups. The data gathering tools were researcher-made questioners of sexual intimacy that were made by participants at pre-test, post-test, and follow-up (two months) phases was completed. 6 sessions of two hour sexual education were implemented every week for test group but there was no intervention for control group. The data were analyzed by SPSSv.18 software and by covariance analysis method. Results: The results showed that sex education increases sexual intimacy of women experimental group in post-test (F=138.13, P < 0.01) and follow-up (F=132.83, P < 0.01), significantly. Conclusion: Sex education is effective in improvement of sexual intimacy and it results in satisfactory sexual relationship. We can use the sex education for enhancing couples’ sexual relationships.