شماره ركورد :
669407
عنوان مقاله :
بررسي تاثير آموزش خود مراقبتي معنوي بر تحمل پريشاني مادران نوزادان نارس بستري در بخش مراقبت ويژه نوزادان
عنوان فرعي :
Investigating the Effects of Spiritual Self-Care Training on Psychological Stress of Mothers with Preterm Infants Admitted in Neonatal Intensive Care Unit
پديد آورندگان :
ريحاني، طيبه نويسنده , , سخاوت‌پور، زهره نويسنده دانشجوي كارشناسي ارشد مراقبت ويژه نوزادان، دانشكده پرستاري و مامايي، دانشگاه علوم پزشكي مشهد، مشهد، ايران. Sekhavat Pour, Zohreh , حيدرزاده، محمد نويسنده دانشيار گروه نوزادان، دانشكده پزشكي، دانشگاه علوم پزشكي تبريز، تبريز، ايران. Heidarzadeh, Mohammad , موسوي، سيد مهدي نويسنده دانشجوي دكتراي مراقبت معنوي، مركز تحقيقات سرطان، دانشگاه شهيد بهشتي تهران، تهران، ايران. Mousavi, Seyed Mehdi , مظلوم، سيد رضا نويسنده عضو هييت علمي دانشگاه Mazloum, Seied Reza
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1393 شماره 97
رتبه نشريه :
علمي پژوهشي
تعداد صفحه :
11
از صفحه :
18
تا صفحه :
28
كليدواژه :
استرس , تحمل پريشاني , كيفيت زندگي , مادران , مراقبت معنوي , نوزاد نارس
چكيده فارسي :
مقدمه: تاثير آسيب ‌زاي تولد زود هنگام نوزاد بر مادر، توانايي او را براي تفكر مختل مي‌كند. با توجه به اينكه معنويت به عنوان يك پايگاه مستحكم مي تواند يك عامل قوي در كنترل شرايط پرتنش باشد، مطالعه حاضر با هدف بررسي تاثير آموزش خود مراقبتي معنوي بر تحمل پريشاني مادران داراي نوزاد نارس در بخش مراقبت ويژه نوزادان انجام شد. روش كار: اين مطالعه كارآزمايي باليني در سال 1392 بر روي 60 نفر از مادران داراي كودك نارس در بيمارستان‌هاي ام ‌البنين (س) و قايم (ع) شهر مشهد انجام شد. افراد در دو گروه مداخله و كنترل قرار گرفتند. هر دو گروه در ابتدا و انتهاي مطالعه و زمان پيگيري، پرسشنامه مقياس تحمل پريشاني را تكميل كردند. سپس به مدت 14 روز (هر روز به مدت 15 دقيقه) تحت آموزش آگاهي افزايي در رابطه با شرايط نوزاد قرار گرفتند، با اين تفاوت كه مادران در گروه مداخله علاوه بر آگاهي افزايي در رابطه با شرايط نوزاد، تحت آموزش خود مراقبتي معنوي در 6 جلسه، به صورت يك روز در ميان به مدت 45 دقيقه قرار گرفتند. پيگيري 2 هفته بعد و به صورت تلفني و هفتهاي2 بار انجام شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 16) و آزمون‌هاي آماري كولموگروف– اسميرنوف، شپيروويلك، تحليل واريانس با مقادير تكراري، تي مستقل و كاي اسكوير انجام شد. ميزان p كمتر از 05/0 معني دار در نظر گرفته شد. يافته ها: ميانگين نمره تحمل پريشاني در مرحله قبل از مداخله در گروه كنترل 6/7±5/38 و در گروه مداخله 2/7± 4/35 بود كه بر اساس نتايج آزمون تي مستقل، دو گروه از اين نظر همگن بودند (112/0=p). پس از مداخله ميانگين نمره تحمل پريشاني در گروه كنترل 0/7± 7/33 و در گروه مداخله 7/6±9/41 بود كه بر اساس نتايج آزمون تي مستقل، تحمل پريشاني پس از مداخله نسبت به قبل از مداخله افزايش معني داري داشت (000/0=p). در مرحله پيگيري نمره تحمل پريشاني گروه كنترل 7/7±1/39 و در گروه مداخله 4/6±2/42 بود كه بر اساس نتايج آزمون تي مستقل، تحمل پريشاني دو گروه از لحاظ اين متغير در زمان پيگيري تفاوت معني داري نداشت (106/0=p). نتيجه گيري: آموزش خود مراقبتي معنوي باعث كاهش تنيدگي رواني و افزايش تحمل پريشاني مادران داراي نوزاد نارس در بخش مراقبت ويژه نوزادان مي‌شود.
چكيده لاتين :
Introduction: Stress resulting from premature delivery and its special care harms the mother psychologically and physically vastly and has a negative impact on psychological stress of the mothers. The present study investigated the effects of spiritual self-care training on the psychological stress of the mothers with premature infants admitted in neonatal intensive care unit. Methods: This clinical trial was conducted in 2013 on 60 mothers of preterm infants in Omolbanin and Ghaem hospitals of Mashhad, Iran. Mothers were divided into two groups of intervention and control. The mothers of two groups filled DTS (depression-tension-stress) form at the first, the end and the follow up period. They were trained for 14 days (15 minutes/day) to know more about the babiesʹ condition. The intervention group also received spiritual self-care education for 6 sessions as 45 minutes/every other day. We followed up after two weeks by calling them twice a week. Data were analyzed by SPSS software version 16, Kolmogorov-Smirnov, Shapiro Wilk, analysis of variance with repeated measures, independent t-test and chi-square tests. P value less than 0.05 was considered significant. Results: Mean of DTS scores before the intervention was 38.5±7.6 in control group and 35.4±7.2 in intervention group and independent t-test shows no significant difference in DTS between two groups (p=0.112). After the intervention, mean of DTS was 33.7±7.0 in control group and 41.9±6.7 in intervention group and independent t-test shows significant difference in DTS before and after the intervention (p=0.000). At follow up period, mean of DTS was 39.1±7.7 in control group and 42.2±6.4 in intervention group that was not statistically significant between both groups (p=0.106) Conclusion: Spiritual care training decreases psychological stress and improves quality of life in mothers of premature infants admitted in neonatal intensive care unit.
سال انتشار :
1393
عنوان نشريه :
زنان و مامايي و نازايي ايران
عنوان نشريه :
زنان و مامايي و نازايي ايران
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 97 سال 1393
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
لينک به اين مدرک :
بازگشت