تحليل اثر نسبت طول به قطر و فاصله شمع‌ها در گروه شمع بر توابع امپدانس و انتقال در يك مدل مربوط به اندركنش خاك- شمع- سازه

The Effects of Piles Spacing and Length to Diameter Ratios on the Soil-Pile-Structure Interaction Phenomenon

در گذشته تحليل لرزه‌اي سازه‌ها، با توجه به اثر خاك زيرين در افزايش ميرايي و زمان تناوب حركت سازه نسبت به تكيه‌گاه صلب، با چشم‌پوشي از اندركنش خاك با پي و اعمال حركت لرزه‌اي به تكيه‌گاه سازه در سطح‌ زمين صورت مي‌گرفت. با اين حال، بزرگ‌نمايي حركت سيستم در برخي موارد موجب ترديد در فرض محافظه كارانه بودن اين رويكرد گرديد. هدف مطالعه‌ي حاضر بررسي اثر پارامترهاي نسبت طول به قطر و فاصله به قطر شمع‌ها در گروه‌هاي شمع 2×2 و 3×3 است. افزايش نسبت‌هاي طول و فاصله به قطر شمع‌ها منجر به افزايش مقدار توابع انتقال در اندركنش سينماتيك مي گردد. اين اثرات در اندركنش وابسته به اينرسي به‌صورت كاهش قسمت حقيقي تابع امپدانس و افزايش قسمت مجازي آن خود را نشان مي‌دهند.

The seismic analysis of structures in the past relied on the assumed soil desirable effects as the elongation of excitation period with higher damping. Therefore, imposing earthquake loading at the foundation level fulfilling higher safety requirements was the common practice until occasional movement amplifications demanded more rigorous research. The goal of the current study is to scrutinize the effects of length to diameter and spacing to diameter ratios on the response of soil-pile group-structure systems of 2x2 and 3x3 arrangements. The mentioned parametersʹ increase in the kinematic interaction study resulted in higher transfer functions. Such changes lead to decrease in the real part and increase in the imaginary part of the impedance functions in the inertial interaction study.