عوامل خطرآفرين آناتوميكي و هورموني مرتبط با آسيب ليگامان صليبي قدامي در زنان ورزشكار (مقاله مروري)

Anatomical and hormonal risk factors associated with ACL injury in female athletes

با وجود اينكه عوامل خطر آفرين دروني و بيروني آسيب ليگامان صليبي قدامي (ACL) بطور وسيعي مورد مطالعه قرار گرفته است، اما عوامل خطرآفرين آناتوميكي و هورموني كه زنان را در معرض اين آسيب قرار مي دهند هنوز مبهم است. مطالعه مروري سيستماتيك حاضر عوامل خطرآفرين آناتوميكي و هورموني رايج آسيب ACL را خلاصه مي كند. از بانك هاي اطلاعاتي الكترونيكيPubMed Medline (از 1966 تا 2014)، Sport Discus (از 1985 تا 2014) و Science Direct (از 1982 تا 2014) براي شناسايي مطالعاتي كه عوامل خطر آفرين آسيب ACL را مورد بررسي قرار داده بودند استفاده شد. بطوركلي 171 مقاله يافت شد كه 69 مقاله بر عوامل خطرآفرين آناتوميكي و هورموني تمركز داشتند. افزايش زاويه Q، هايپراكستنشن زانوها، پرونيشن پا، سسستي ليگاماني و كوچك بودن شكاف بين كنديلي ران از عوامل آناتوميكي بودند كه به آسيب هاي ACL زنان نسبت داده شدند. وجود گيرنده هاي استروژن و پروژسترون بر روي ACL انسان، اين احتمال را تقويت مي كند كه هورمون هاي جنسي مي تواند بر آسيب هاي ACL تاثيرگذار باشند. شواهد نشان داد زنان در اواخر مرحله فوليكولار از چرخه قاعدگي به دليل افزايش سطح هورمون استروژن نسبت به مراحل ديگر اين چرخه، آسيب هاي ACL را بيشتر تجربه مي كنند. بنابراين آگاه كردن ورزشكاران از عوامل خطرآفرين و روش هاي پيشگيري ازآسيب ACL ضروري به نظر مي رسد.

Although intrinsic and extrinsic risk factors for ACL injury have been explored extensively, the anatomical and the hormonal risk factors associated with this injury in female athletes remain elusive. This systematic review summarizes all the relevant anatomical and hormonal risk factors regarding ACL injury. Electronic database literature searches of PubMed MEDLINE (1966– 2014), SCIENSEDIRECT (1982 – 2014) and SportDiscus (1985– 2014) were used for the systematic review to identify any studies in the literature that examined ACL injury risk factors. A total of 171 articles were included in the review, and 69 of these studies focused on anatomical and hormonal risk factors. Increase Q angle, knee recurvatum, subtalar pronation, knee laxity and smaller intercondylar notch are specific anatomical risk factors that associated with ACL injury in female athletes. The presence of estrogen and progesterone receptors on human ACL creates the possibility that sex hormones may influence on ACL injuries. The evidence showed female athletes due to higher levels of estrogen experienced ACL injury in late follicular phase of the menstrual cycle more than other phases. Therefore it is necessary to inform athletes about ACL injury risk factors and its prevention methods.