بررسي تاثير انقلاب اسلامي ايران بر جنبش‌هاي اخير خاورميانه با تاكيد بر مفهوم اشاعه نظريه سازه‌انگاري

پيروزي انقلاب اسلامي ايران در سال 1357، نقطه عطف تاريخي و سرآغاز دوران جديدي از حيات حكومت اسلامي در تاريخ جهان اسلام به‌شمار مي‌رود. يكي از بارزه‌هاي اين تحول شگرف، احيا مفاهيم ناب الهي- انساني در چارچوب آموزه‌هاي دين مبين اسلام مي باشد؛ اما اين احياگري كه به نوعي نشيت گرفته از مطالبات مردمي به‌شمار مي‌رود، محدود به تنگناهاي زماني/ مكاني جامعه ايراني نمانده و به علت غناي محتوايي/ معنايي خود، در چارچوبه‌هاي جغرافيايي ديگر نيز بازتاب پيدا نموده است. يكي از قالب‌هاي نظري كه از قدرت تبييني مناسبي جهت بررسي نحوه تاثيرگذاري و بازتاب وجوه ممتازه ارزشي/ هنجاري انقلاب اسلامي ايران بر ساير جنبش‌هاي اسلامي/ مردمي كشورهاي ديگر در مقاطع زماني مختلف برخوردار مي‌باشد، نظريه‌ سازه‌انگاري و مفهوم اشاعه آن است. بر اين اساس، نوشتار حاضر تلاش نموده تا با رويكردي تحليلي و با استمداد از مفاهيم و مفروضه‌هاي موجود در نظريه سازه‌انگاري، به تحليل جايگاه مكانيزم اشاعه در تاثيرپذيري جنبش‌هاي بيداري اسلامي از انقلاب اسلامي ايران بپردازد. در واقع آنچه نوشتار حاضر برمبناي مفهوم اشاعه معتقد به آن است، تاثيرپذيري جنبش‌هاي بيداري اسلامي از مفاهيم، هويت، ارزش‌ها و هنجارهاي انقلابي و اسلامي ايران به صورت خودجوش و به مثابه الگويي از حكومت ديني ـ اسلامي بوده است.

The victory of Islamic Revolution of Iran in 1979 is a historical turning point and the beginning of new era in the existence of Islamic government in the Islamic world. One of important aspects of this evolution is the revival of the pure conceptions of the divine - human within the doctrine of Islam. But this revivalism that somehow derives from popular demands, doesnʹt restrict to time / space of Iranian community and has reflected in other geographical framework. One of the theoretical frameworks that appropriate to examine the influence and reflect of value / normative of Islamic Revolution of Iran on other Islamic popular movements is constructivism theory and the concept of diffusion. Accordingly, the present paper attempts to analyze the influence of the diffusion mechanisms on Islamic Awakening movements from Islamic Revolution of Iran with employment of concepts and presuppositions of constructivism theory. This article based on the concept of diffusion claims that Islamic awakening movements are influenced by the concepts , identities, values and norms of the Iranian Islamic revolution as a model.