باززنده سازي خاطرات جمعي در بازسازي پس از بلاياي طبيعي و ... با تكيه بر هويت مكان

Revitalization of Collective Memory in reconstruction after Natural Disasters and…Relying upon Identity of Place

مقاله حاضر باززنده سازي خاطرات جمعي و تاثيرات آن در بهبود هويت مكاني از دست رفته ناشي از بلايايي همچون جنگ يا بلاياي طبيعي را كه به طور غير منتظره اي باعث خدشه دار شدن مسيرمعمول تكامل اجتماعي كالبدي يك منطقه مي شود، بررسي مي-نمايد، هويتي كه نتيجه دروني شدن هويت يك مكان براي فرد بوده است و نتيجه آن تعلقات احساسي ميان فرد با محيط زندگي او مي باشد. موريس هالبواكس مهم ترين نظريه پرداز خاطره جمعي با تاكيد بر ارتباط ميان گروه ها و مكان ، معتقد است هنگامي كه اعضاي يك گروه در بخشي از فضا قرار مي گيرند، خصوصيات گروه به فضا منتقل شده و همزمان، نوعي تطبيق با عناصر مقاوم صورت مي گيرد و يك قالب مشخص به ساختار آن فضا تعميق مي گردد. لذا مكان‌ها حافظه افراد داخل خود را كه داراي گذشته‌اي مشترك هستند تحريك مي‌كنند و هم زمان ، گذشته‌هاي مشترك افراد بيرون از خود را كه مايل به دانستن چيزي در مورد آن ها هستند، باز مي‌نمايانند. در نتيجه حافظه كه موضوعي مكان گرا است ، زماني كه بر اثر بلاياي طبيعي و.. بستر شكل گيري آن از ميان مي رود و يا مخدوش مي-شود؛ اين ويژگي مكان براي هميشه از دست مي رود. بنابراين حافظه مكان وابسته به مكان و جامعه اي است كه به واسطه ارتباط با مكان واجد هويتي پيوسته شده است. از اين رو مقاله با تكيه بر نقش هويت مكان در شكل گيري خاطرات به عنوان زير بناي هويت هاي فردي و جمعي در يك جامعه و ارتباط متقابل خاطرات با ميزان پيوندهاي احساسي افراد با محيط از نوع هويت مكاني و تعلق مكاني، در ابعاد مختلف شكل دهنده يك مكان، اعم از فرم، فعاليت و تصورات به بيان سه استراتژي حفاظت و مرمت، بازخواني و برنامه ريزي رويدادي مي پردازد. اين مقاله با روشي مروري و تحليل كيفي بر مبناي استراتژي هاي تجربي ، در نهايت رويكردهاي معقول در باززنده سازي خاطرات جمعي را در پروژه هاي بازسازي پس از بلايا تبيين مي كند.

This paper aims to investigate the revitalization of collective memory and its effects on the improvement of the lost place identity resulting from disasters such as war or natural disasters which undermine the common route of structural social evolution of a district unexpectedly. An identity which is the outcome of internalization of a place identity for a person and its result is emotional attachments between person and his environment. Maurice Halbwachs, the most important theorist of collective memory, by emphasizing on the relationship between groups and places, believes that "when the members of a group stand in a space, group’s specifications are transferred to the space and simultaneously a kind of adaptation with resistant elements is made and a distinctive form is put on the structure of that space". Places incite the memory of those people who are situated in such places with the same histories and simultaneously remind the same past days of those people who are out of the places and want to know something about those places. Therefore, memory which is location-oriented subject, when its bed formation i.e. its place skeleton is disappeared due to disasters such as earthquake or war or it faces main and important changes as a result of hasty reconstructions, it is distorted and the place characteristic may be lost forever. Therefore, Place memory relates to place and society which meets continuous identity as a result of relationship and interlink with place. An important point about retention of collective memory after natural disasters is that to the contrary of common conditions of revitalization of historical textures, both the place and the majority of society have been disappeared; therefore, strategies for dealing with such places should be codified on the basis of careful selection of place identity or society, place and their interlocking relationship. By relying upon the role of place identity in the formation of memories as infrastructure of personal and collective identities in a society and mutual relationship of memories with the degree of emotional attachments of people with environment in these two types: place identity and place attachment, this article proceeds to describe these three strategies: retention and repair, readout and event programming in different shaping aspects of a place such as form, activity and imaginations. This article with review and quality analysis procedure on the basis of experimental strategies explains reasonable approaches in revitalization of collective memories in reconstruction projects after disasters.