ارتباط ساختار سرمايه و مالكيت با تصميمات هموارسازي سود(تحليل خطي و لوجيت)

The Association between Capital and Ownership Structure and Income Smoothing Decisions (Linear and Logit Analysis)

در پژوهش حاضر به بررسي تاثير ساختار سرمايه و مالكيت بر هموارسازي سود پرداخته شده است. در اين مطالعه، از مدل تعديل شده جونز(1995) براي اندازه گيري اقلام تعهدي اختياري(معيار هموارسازي سود) استفاده شده است. براي تفكيك شركت‌ها به شركت‌هاي هموارساز و غيرهموارساز نيز از معيار توكر و زارووين(2006) استفاده گرديده است. جامعه آماري پژوهش حاضر، شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مي باشد و با استفاده از روش نمونه-گيري حذفي، 60 شركت به‌عنوان نمونه پژوهش انتخاب شده است. براي آزمون فرضيه هاي پژوهش از مدل‌هاي رگرسيوني چندگانه خطي و لجستيك استفاده شده است. نتايج پژوهش نشان مي دهد كه بين نسبت بدهي جاري به كل دارايي‌ها و مالكيت سهامداران نهادي با هموارسازي سود ارتباط منفي وجود دارد و بين نسبت بدهي بلندمدت به كل دارايي و تمركز مالكيت با هموارسازي سود رابطه اي مشاهده نگرديد.

This study investigates the effect of capital and ownership structure on income smoothing. In this study, the discretionary accruals(income smoothing measure) have been measured by using the modified model of Jones(1995). By using the Tucker and Zarowin(TZ) measure firms separated in two groups, of higher and lower income smoothing category. The research sample consists of 60 firms listed on Tehran Stock Exchange during the period 1380 to 1387. The multiple and logistic regression models have been used to test the research hypotheses. The results show that there is a negative relationship between short-term debt to asset ratio and percentage of shares held by institutional investors with income smoothing and there is no relationship between long-term debt to asset ratio and ownership concentration with income smoothing.