كيفيت زندگي و ابعاد آن در بيماران داراي استومي

Quality of life and its dimensions in ostomates

زمينه و هدف: استومي و بيماري هاي زمينه اي مرتبط با آن، مي توانند كيفيت زندگي بيمار را به ميزان قابل توجهي كاهش دهند. پژوهش حاضر به منظور بررسي كيفيت زندگي بيماران داراي استومي و شناخت مشكلات پيش روي اين بيماران انجام شد. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي- تحليلي، 84 بيمار داراي استومي مراجعه كننده به مراكز آموزشي درماني منتخب دانشگاه علوم پزشكي تهران و انجمن استومي ايران از طريق روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. از طريق مصاحبه و تكميل پرسشنامه كيفيت زندگي بيماران داراي استومي گرداوري و به كمك نرم افزار SPSS و روش هاي آماري توصيفي و استنباطي تجزيه و تحليل شد. يافته ها: ميانگين و انحراف معيار نمره كيفيت زندگي براي هر يك از ابعاد جسمي5/1?7، رواني1/2?5/6، اجتماعي2?6 و معنوي2?6/6، همچنين كيفيت زندگي كل6/1?6/6 تعيين شد. بر اساس پاسخ هاي بيماران؛ به ترتيب بيشترين و كمترين ميانگين نمره كيفيت زندگي در بعد جسمي به گويه هاي يبوست(1/2?1/9) و وضعيت كلي سلامت جسمي (2/3?9/5)، در بعد رواني به گويه هاي توانايي به خاطر آوردن وقايع (4/2?4/8) و دشواري تطابق با استومي(8/2?2/3)، در بعد اجتماعي به گويه هاي داشتن خلوت كافي در منزل براي مراقبت از استوما(8/1?3/9) و استرس زا بودن بيماري براي خانواده(9/1?1/1) و در بعد معنوي به گويه هاي داشتن انگيزه براي زنده ماندن(7/2?2/8) و برآورده شدن نيازهاي روحي با انجام فعاليت هاي مذهبي گروهي(3/4?8/4) اختصاص يافت. كيفيت زندگي كل با سن، وضعيت اقتصادي، وضعيت استومي (دايمي يا موقتي بودن) و مدت داشتن استومي مرتبط بود (05/0P < ) ولي با جنس، وضعيت تاهل، نوع و دليل استومي ارتباط نداشت (05/0P > ). نتيجه گيري: پرستاران مي توانند با بهره گيري از اين يافته ها، چالش ها و عوامل مرتبط با كيفيت زندگي بيماران داراي استومي را بهتر بشناسند و درنتيجه برنامه هاي مراقبتي-آموزشي مناسب تري را براي اين بيماران و خانواده هاي آن ها طراحي و اجرا نمايند.

Background and aims: An ostomy and its underlying disease can significantly diminish patient’s quality of life. The aim of this study was to assess quality of life in stoma patients and describe challenges facing these patients. Methods: In this descriptive-analytic study, 84 patients with ostomy who reffered to selected educational centers of Tehran University of Medical Sciences and Iranian Ostomy Association (IOA) were selected using a convenience sampling. Data were collected using the City of Hope Quality of Life–Ostomy Questionnaire (COH-QOL). Data was analyzed by SPSS using descriptive and analytical statistics. Results: The mean range of life quality scores for physical (7?1.5), psychological (6.5?2.1), social (6?2) and spiritual (6.6?2) domains and overall quality of life (6.6?1.6) was determined. Based on patients responses; the statements of constipation (M?SD=9.1? 2.1), ability to remember things (M?SD=8.4? 2.4), having enough privacy at home for doing ostomy care (M?SD=9.3?1.8) and having sense a reason for being alive (M?SD=8.2?2.7) had the highest score in physical, psycological, social and spiritual dimentions of quality of life, respectively. On the other hand, the statements of “Overall physical well-being (M?SD=5.9?3.2), difficulty of adjustment with ostomy (M?SD=3.2?2.8), create distress (M?SD?SD =1.1?1.9) from illness in family and meeting needs from group religious activities (M?SD=4.8?4.3) had the lowest scores in these dimentions, respectively. Findings also indicated that there was a significant relationship between overall quality of life and age, financial status, stoma status (permanent or temporary) and stoma duration (P < 0.05), While overall quality of life was not associated with gender, marital status, kind and resaon of ostomy (P > 0.05). Conclusion: This study provided useful information about quality of life and its related factors in stoma patients, and challenges facing this group as well. Using this information can be helpful to design care training programs for patient and family.