اثر كاهش يارانه برق بر شاخص‌هاي كلان تاثيرگذار در توليد بخشي ايران

The Effect of Reduction of Electricity Subsidy on Macro Indices Affecting the Sectoral Production in Iran

انرژي برق يكي از نهاده هاي مهم مصرفي است كه در ايران با قيمت بسيار پايين تر از قيمت جهاني در اختيار مصرف كنندگان قرار مي گيرد و سهم زيادي از يارانه پرداختي را به خود اختصاص مي دهد. بدين منظور، اعمال هرگونه سياستي بويژه سياست كاهش يارانه در اين بخش به عنوان ابزاري در جهت دستيابي به اهداف مورد نظر، مي تواند بر فعاليت ساير بخش ها، بازارها و همينطور بر حساب هاي ملي تاثير قابل توجه اي داشته باشد. لذا، در اين مطالعه، اثرات كاهش تدريجي يارانه برق بر شاخص هاي كلان موثر بر توليد بخشي براساس طراحي يك الگوي تعادل عمومي قابل محاسبه (CGE) براي ايران و به كارگيري ماتريس حسابداري اجتماعي(SAM) سال 1380 در قالب 4 سناريوي كاهشي 25%، 50%، 75% و 100%، مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج به دست آمده حاكي از آن است كه در كوتاه مدت، كاهش يارانه بخش برق باعث افزايش تورم، كاهش رشد اقتصادي و كسري تراز تجاري مي شود. در نتيجه، توليد كليه بخش ها كاهش پيدا مي كند. بيشترين كاهش مربوط به محصولات بخش برق و كمترين كاهش مربوط به محصولات بخش خدمات مي باشد

Electrical energy is one of the important inputs that is provided for consumers in Iran with a much lower price than the international price and a large share of subsidy payments is allocated. Therefore, in this study, the effects of gradual reduction of subsidies affecting electricity production based on macro indicators designed to measure a general equilibrium model (CGE) of Iran and using social accounting matrix (SAM) in 1380 in the form of four reduction scenarios 25%, 50%, 75% and 100%, was evaluated. Consequently, production is reduced in all sectors. The electricity sector products and services sector show the most and the least decline respectively.