بررسي آثار اعتبارات خرد بر توانمندسازي اقتصادي فقراي روستايي مطالعه موردي : دهستان غني بيگلو، شهرستان زنجان

Review the Effects of Micro-Credit on Economic Empowerment of the Rural Poor Case study: Ghani Begloo Village, Zanjan City

مكاتب مختلف توسعه، سرمايه‌گذاري را از اصول بنيادين خود قلمداد مي‌كنند. وجود سرمايه امكان بهره‌برداري و بهره‌وري از محيط پيرامون را فراهم مي‌كند و به خصوص در نواحي روستايي، مي‌تواند توسعه‌ي پايدار را به همراه داشته باشد. امروزه جهت دستيابي به پارادايم توسعه‌ي پايدار روستايي، برنامه‌ريزان روستايي بيش از هر چيز بر توانمندسازي گروه‌هاي هدف (فقيران، زنان بي‌سرپرست، كارگران بي‌زمين و كشاورزان خرده‌پا و غيره) تاكيد و اعتقاد دارند فقر در حال حاضر مهم‌ترين تهديدكننده‌ي محيط زيست مي‌باشد. در طيّ سه دهه اخير رويكرد اعتبارات خرد با هدف دسترسي فقراي روستايي به منابع مالي در بسياري از كشورهاي در حال توسعه اجرا و نتايج موفقيت‌آميزي را به همراه داشته است. مقاله‌ي حاضر در پي پاسخگويي به اين سوال است كه اعطاي اين اعتبارات تا چه ميزان بر توانمندسازي اقتصادي فقراي روستايي موثر بوده است. شناسايي ميزان تاثيرات اين راهبرد بر توانمندسازي اقتصادي فقراي روستايي هدف مقاله‌ي حاضر مي‌باشد. روش تحقيق به صورت توصيفي-تحليلي و روش گردآوري اطلاعات به صورت كتابخانه‌اي و ميداني (پرسشنامه، مصاحبه) مي‌باشد. جامعه‌ي آماري تحقيق حاضر شامل روستاهاي دهستان غني بيگلو مي‌باشد كه از بين 33 روستاي اين دهستان 4 روستا با استفاده از روش نمونه‌گيري احتمالي طبقه‌بندي و ساده انتخاب و پرسشنامه‌ها از ميان تمام خانوارهاي دريافت‌كننده اعتبارات تنظيم گرديد. جهت تجزيه و تحليل اطلاعات هم از آمار توصيفي (ميانگين، انحراف معيار) و آمار استنباطي (آماره t تك‌نمونه‌اي، همبستگي پيرسون و رگرسيون چندمتغيّره) استفاده شده است. نتايج حاصل از تحقيق نشان مي‌دهد، اين اعتبارات نتوانسته است توانمندسازي اقتصادي فقراي روستايي را در پي داشته باشد، اما رابطه‌ي معناداري ميان افزايش ميزان اعتبارات و بهبود شاخص‌هاي توانمندسازي اقتصادي وجود دارد.

Different schools of development considers investment as their fundamental principle. The existence of investment enables the operation and efficiency of the surrounding area, especially in rural areas which can lead to sustainable development. Today for achieving the paradigm of rural sustainable development, rural planners has emphasized more on empowerment of target groups (the poor, widowed women, landless laborers and small farmers) and believed that at the present, poverty is the most threatening factor of the environment. Over the last three decades, microcredit approach with the aim of accessing rural poor to financial resources in a lot of developing countries was conducted and has had successful results. This paper seeks to answer this question that to what extent, granting such credits can affect on the economic empowerment of rural poor. Identifying the extent of this strategy effects on the economic empowerment of the rural poor is the purpose of this paper. The research method is descriptive – analytical method and the method for collecting data is field and library method (questionnaire and interview). The statistical society of the present study includes Ganiabad Bigloo village. Among 33 villages of this area, 4 villages were selected and classified by using probable sampling method and questionnaires were prepared from all the families received the credits. To analyze the data, descriptive statistics (mean, standard deviation) and inferential statistics (one- sample t test, Pearson correlation and multivariable regression) were used. The results showed that such credits has not lead to economic empowerment of the rural poor but there is an outstanding relation between the increase of credit amount and improvement of economic empowerment indices.