شرط عدم نزديكي در عقد نكاح

The Non-Intercourse Clause In Marriage Contract

يكي از شروط ضمن عقد نكاح، «شرط عدم نزديكي» است كه وضعيت حقوقي آن مورد بررسي اين نوشتار مي باشد. سوال مطرح آن است كه آيا شرط مزبور اساساً داراي اعتبار بوده؛ يا بالعكس، باطل و غير معتبر تلقي مي شود. همچنين در صورت باطل بودن شرط، آيا اين شرط بر عقد نكاح تاثيري خواهد داشت؟ فرض ديگري نيز مي توان متصور بود و آن، اين كه آيا شرط عدم نزديكي در عقد نكاح مي تواند در پاره اي موارد صحيح و در برخي ديگر باطل باشد؟ در اين مقاله با توجه به سكوت قانونگذار در اين خصوص، به مطالعه و تحقيق در آراي مختلف فقهاي اسلامي و حقوقدانان پرداخته و در نهايت مستدلاً اعتبار شرط مذكور نتيجه گيري مي شود.

A clause of the marriage contract is that of non-intercourse whose legal status constitutes the target of this study. The question at issue is whether the above clause is basically valid or void and destitute of legal effect. Where the clause is void, will it affect the marriage contract? Furthermore, another assumption that can be made is whether or not the "Non-Intercourse Clause" in the marriage contract can be valid in certain cases and void in other. Hence, in this essay, in view of the silence of the law on this issue, this study has been made of the views of Islamic jurisprudents and lawyers. Finally, the validity of the above clause is inferred using simple logics.