واكاوي پذيرش نوآوري‏هاي برنامه درسي در نظام آموزش عالي (مورد مطالعه: آيين‏نامه بازنگري برنامه درسي دانشگاه‏هاي ايران)

An analysis of Acceptance of Curriculum Innovations in the Higher Education System: A Case Study of the Iranian Universities Curriculum Revision Bylaw

اين مقاله ضمن ارايه مدل مناسبي براي بررسي نوآوري‏هاي برنامه درسي، به آسيب شناسي نوآوري در مدل‏هاي مختلف پذيرش نوآوري در برنامه درسي مي‏پردازد. هدف پژوهش بررسي و واكاوي وضعيت نوآوري‏هاي برنامه درسي در مرحله اجرا است. براي اين منظور پس از بررسي عوامل و عناصر موثر بر پذيرش نوآوري در برنامه درسي نظام آموزش عالي ايران با استفاده از روش پيمايشي، مدل پذيرش نوآوري در برنامه درسي را در ميان 179 نفر از اعضا هيات علمي‏دانشگاه‏هاي مختلف تهران كه در اجراي آيين نامه بازنگري برنامه درسي مشاركت داشته‏اند، اجرا شد. تحليل داده‏هاي گردآوري شده از پرسشنامه مذكور نشان مي‏دهد كه آيين‏نامه بازنگري برنامه درسي دانشگاه‏هاي‏كشور در عمل مورد پذيرش قرار نگرفته است. همچنين نتايج پژوهش نشان مي‏دهد كه نوآوري‏هاي برنامه درسي در آموزش‏عالي براي اجرا بايد به مولفه‏هاي متعددي توجه داشته باشند.

The present study presents an appropriate model for examining curriculum innovations and provides pathology of innovation in different models of curriculum innovation. This research aims to investigate curriculum innovations at the stage they are implemented. For this purpose, the factors effective on acceptance of curriculum innovations in the higher education system in Iran were examined. Then, 179 faculty members of different universities in Tehran, who involved in higher education curriculum revision program, were surveyed. Analysis of the data indicated the National Curriculum Revision Bylaw was not accepted in practice. Moreover, the research results showed that in implementation of higher education curriculum innovations, several factors should be considered.