راهنماي باليني درمان آب‌مرواريد بالغين؛ بومي شده براي جمعيت ايراني

Clinical Practice Guidelines for the Management of Adult Cataract; Customized for Iranian Population

هدف: بومي‌سازي راهنماي باليني درمان آب‌مرواريد (كاتاراكت) بالغين براي جمعيت ايراني روش پژوهش: چهار راهنماي باليني آب‌مرواريد (آكادمي آمريكا 2006 و 2011، چشم‌پزشكان كالج سلطنتي انگلستان 2010 و انجمن چشم‌پزشكان كانادا 2008) به عنوان راهنماهاي باليني قابل استناد انتخاب شدند. سپس كليه توصيه‌هاي اين راهنماهاي باليني به همراه شواهد پشتيبان آن‌ها مورد مطالعه قرار گرفتند. هر يك از توصيه‌هاي راهنماهاي باليني مورد استناد در 4 جدول خلاصه گرديد. در جدول اول، اصل توصيه وارد شد و سوال باليني اين توصيه و اجزا سوال، استخراج و وارد جدول گرديد. در جدول دوم خلاصه شواهد پشتيبان هر توصيه مشخص و مورد نقد قرار گرفت. در جدول سوم مزيت باليني، هزينه و عوارض جانبي و در جدول چهارم، قابليت بومي‌سازي هر توصيه بر اساس معيارهاي ((قابليت به كارگيري، قابليت تعميم‌پذيري و قابليت پذيرش)) ارزيابي گرديد و نمره‌دهي از 1 تا 9 انجام شد. در نهايت، كليه توصيه‌هاي بومي شده براي اساتيد صاحب‌نظر در زمينه آب‌مرواريد (اعضا پانل)، يك ماه قبل از جلسه اجماع جهت بررسي و ارايه نظرات ارسال گرديد. يافته‌ها: تعدادي از توصيه‌ها، در مرحله اول بررسي و بقيه پس از مطرح شدن در جلسه اجماع و تغيير در متن آن‌ها، مورد توافق اعضا پانل و گروه بومي‌سازي قرار گرفت. در نهايت 81 توصيه با ذكر منبع و سطح شواهد پشتيبان آن‌ها براي جمعيت ايراني ارايه شد. نتيجه‌گيري: راهنماي باليني آب‌مرواريد بالغين بومي شده براي جمعيت ايراني مي‌تواند نقش موثري را در استانداردسازي ارجاع، تشخيص و درمان بيماران مبتلا به آب‌مرواريد ايفا نمايد.

Purpose: To customize clinical practice guidelines (CPGs) for cataract management for Iranian population. Methods: First, four CPGs (American Academy 2006 and 2011, Royal College of Ophthalmologists 2010 and Canadian Ophthalmological Society evidence-based clinical practice guidelines 2008) were selected from a number of available CPGs for cataract management in the literature. Second, all recommendations of these guidelines together with their supporting sources were studied. Each recommendation was summarized in 4 tables; the first table entailed the recommendation itself in clinical question components format along with its level of evidence. The second table contained the abstracts of the supporting articles in clinical question components format together with their levels of evidence. The third table covered the customized recommendation of the group respecting Iran’s condition, its clinical advantage, cost and complications. In the fourth table, the customizing team scored the recommendation from 1 to 9 based on the customizing capability of the recommendation (applicability, acceptability, external validity). At last, customized recommendations were sent to the faculty members of all universities across the country one month prior to the consensus session asking their comments. Results: The agreed-upon items were accepted as the conclusive recommendations while the ones that they had no agreements on were discussed at the consensus session. Finally, all customized recommendations were codified as 81 recommendations along with their sources and levels of evidence for Iranian population. Conclusion: It seems that customizing the CPGs of adult cataract management could be effectively useful in standardization of referral, diagnosis and treatment of the affected subjects