مقايسه نتايج داكريوسيستوستومي خارجي بدون لوله گذاري و با لوله گذاري دو كاناليكول

The Effect of Bicanalicular Intubation on Success Rate of Primary Acquired Nasolacrimal Duct Obstruction

هدف: مقايسه نتايج جراحي داكريوسيستورينوستومي خارجي با لوله‌گذاري دو كاناليكول و بدون لوله‌گذاري در انسداد اكتسابي اوليه مجراي اشكي. روش پژوهش: طي يك كارآزمايي باليني شاهددار تصادفي، بيماراني كه به انسداد اكتسابي اوليه مجراي اشكي مبتلا بودند به دو گروه تقسيم شده و در گروه اول عمل داكريوسيستورينوستومي خارجي (DCR) بدون لوله‌گذاري و در گروه دوم با لوله گذاري دو كاناليكول انجام شد. معاينه مجدد يك و شش هفته پس از جراحي صورت گرفت و در گروه دوم لوله سيليكوني 2 هفته بعد از عمل درآورده شد. موفقيت ذهني (Subjective) با مقايسه سيستم Munk و عيني (Objective) با ميل زدن و شستشوي مجرا پس از عمل ارزيابي شد. امتياز 1-0 در آخرين مراجعه به عنوان موفقيت ذهني در نظر گرفته شد. موفقيت عيني به باز بودن مجرا طي ميل زدن و شستشو اطلاق گرديد. بيماران حداقل به مدت 6 هفته پي‌گيري شدند. يافته‌ها: تعداد موارد عمل شده در هر گروه به ترتيب 26 و 25 چشم بود (51 چشم از 51 بيمار). ميانگين سن بيماران در دو گروه به ترتيب 2/21±48 سال و 7/15±46 سال بود كه تفاوت آماري معني‌دار وجود نداشت (66/0P=). نسبت جنس مرد به زن در گروه بدون كاناليكول 17/9 و در گروه دوم 20/5 بود (242/0P=). در تفكيك جنسي، ميانگين سني براي هر جنس در مردان و زنان به ترتيب در گروه بدون كاناليكول 2/16±38 و 22±5/53 سال و براي گروه دوم 2/18±6/37 و 8/14±1/48 سال محاسبه شد. در تمامي موارد، فقط يك مورد شكست در گروهي كه از لوله سيليكوني استفاده نشده بود ديده شد كه بر اساس آزمون آماري فيشر، معني‌دار نبود. درصد موفقيت در گروه بدون كاناليكول و تعبيه دو كاناليكولي لوله سيليكوني به ترتيب 2/96 درصد و 100 درصد به دست آمد. بر اساس اين مطالعه، زمان پي‌گيري بيماران در گروه بدون لوله‌گذاري و گروه دوم به ترتيب 5/2±2/7 و 6/1±1/6 ماه بود. نتيجه‌گيري: ميزان موفقيت در هر دو روش، زياد و قابل مقايسه‌اند. به نظر مي‌رسد روش انجام عمل جراحي و توانايي جراح، عامل اصلي موفقيت بوده و تعبيه لوله و يا عدم آن، نقش بارزي در ميزان موفقيت ندارد.

Purpose: To compare the success rate of external dacryocystorhinostomy (DCR) with and without bicanalicular silicone intubation for the management of primary acquired nasolacrimal duct obstruction. Methods: In this study, 51 eyes from 50 patients who were diagnosed with primary acquired nasolacrimal duct obstruction underwent external DCR. Patients with history of trauma and/ or surgery in the periorbital area, and punctal or canalicular obstruction were excluded from the study. In 25 eyes, bicanalicular silicone intubation was performed intraoperatively (group 1), while 26 eyes underwent DCR without intubation (group 2). The evaluated variables were age, gender, history, and presenting symptoms. All procedures were performed by one oculoplastic surgeon. Tube removal was planned for 6 weeks postoperatively and 3 months after tube removal treatment success was assessed. Treatment was considered successful if Munk score was 0-1 three months after tube removal. Results: The mean age ± standard deviation was 48.3±21.2 and 46±15.7 years in groups 1 and 2, respectively (P=0.66). The male/female ratio was 9/17 and 5/20, respectively (P=0.242). The mean age of male and female participants in each study group was 38.3±16.2, 53.5±22 and 37.6±18.2, 48.1±14.8 years, respectively. The mean follow up was 6.1±1.6 weeks in group 1 and 7.2±2.5 weeks in group 2. Conclusion: Both techniques have high success rate. We believe that the success rate depends mainly on the surgeon’s experience.