كارآزمايي باليني تصادفي دوسوكور درمان لرز پس از عمل با دگزامتازون در مقابل دارونما

A randomized clinical trial concerning the effect of treatment with dexamethasone on postoperative shivering

زمينه و هدف: لرز پس از عمل جراحي از عوارض شايع پس از بيهوشي عمومي و بي حسي نخاعي است. براي كاهش لرز روش هاي دارويي مختلفي وجود دارد. هنوز بر سر اين موضوع كه كدام روش دارويي براي بيماران پس از جراحي مناسب تر است بحث هايي وجود دارد. هدف از انجام اين مطالعه، تعيين اثر بخشي دگزامتازون در كاهش لرز پس از بيهوشي در اعمال جراحي الكتيو بيمارستان آموزشي امام خميني (ره) شهر ايلام مي باشد. مواد و روش ها: اين مطالعه، يك كارآزمايي باليني تصادفي دوسوكور است كه بر روي بيماران الكتيو مراجعه كننده در بهار و تابستان 1392 به بيمارستان امام خميني(ره) شهر ايلام انجام شد. معيارهاي ورود به مطالعه شامل: سن در محدوده 18 تا 55 سال، كلاس انجمن بيهوشي امريكا 1و2 بود. معيارهاي خروج از مطالعه: بيماران با سن بالاي 55 سال وسن زير 18 سال، افراد داراي بيماري زمينه اي قلبي وهيپرتانسيون و ديابت مليتوس (كلاس انجمن بيهوشي امريكا 3 و بالاتر) و عدم رضايت بيمار از مطالعه خارج شدند. 60 بيمار از هر دو جنس و به صورت تصادفي با نسبت 1:1 به دو گروه تقسيم شدند. توسط متخصص بيهوشي به يك گروه پلاسبو و به گروه ديگر داروي دگزامتازون 15/0 ميلي گرم بر كيلوگرم بلافاصله پس القاي بيهوشي و قبل از اينكه برش جراحي داده شود، تزريق گرديد. در پايان عمل جراحي، فراواني و شدت لرز با معيار پيوسته عددي(NRS) در دو گروه فوق در ريكاوري توسط تكنيسين بيهوشي كه اطلاعي از نوع ماده تجويز شده نداشت، مورد بررسي قرار گرفت. داده هاي دموگرافيك بيماران، نوع بيهوشي و ماده تجويز شده براي بيمار در نرم افزار آماريSPSS نسخه 16 جمع آوري و با آزمون هاي آنوا و تي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: دراين مطالعه 7/61% بيماران زن و بقيه مرد بودند. بيشترين فراواني شدت لرز، مريوط به شدت لرز درجه 1 و كمترين فراواني هم مربوط به درجه 2 و 6 بودند. بين شدت لرز و داروي تجويز شده رابطه معني داري وجود نداشت. بين جنس و داروي ضد لرز تفاوت معنادار نبود (79/0=P). بين نوع عمل جراحي و ضد لرز رابطه معناداري وجود نداشت (59/0= P). نتيجه گيري: يافته هاي ما تفاوت معناداري در گروه دگزامتازون و دارونما نشان ندادند.