مقايسه اثر استامينوفن وريدي با رمي فنتانيل بر ميزان پاسخ راه هوايي به وجود لوله تراشه در حين و پايان بيهوشي در جراحي اندوسكوپيك سينوس

Comparison between intravenous acetaminophen and remifentanil on the airway response to tracheal tube in endoscopic sinus surgery, during and at the end of anesthesia

زمينه و هدف: افزايش رفلكس راه هوايي و بروز سرفه يكي از مهم ترين عوارض خارج كردن لوله تراشه است. مطالعه حاضر به منظور مقايسه اثربخشي استامينوفن وريدي به عنوان جايگزيني براي رمي فنتانيل جهت كاهش ميزان پاسخ راه هوايي به وجود لوله تراشه در حين و پايان بيهوشي در جراحي اندوسكوپيك سينوس طراحي شد. مواد و روش ها: اين مطالعه به صورت يك كارآزمايي باليني تصادفي دوسوكور بر روي70 بيمار 20 تا 60 ساله كانديد عمل جراحي اندوسكوپيك سينوس در بيمارستان رسول اكرم انجام شد. نمونه ها به صورت تصادفي در دو گروه استامينوفن وريدي و رمي فنتانيل قرار گرفتند. در حين بيهوشي به هر دو گروه رمي فنتانيل با دوز 1/0 ميكروگرم بر كيلوگرم در دقيقه تجويز شد از زمان شروع تامپون كردن بيني تا زمان خروج لوله تراشه در يك گروه رمي فنتانيل با دوز 1/0 ميكروگرم بر كيلوگرم در دقيقه ادامه پيدا كرد و در گروه دوم در 20 دقيقه آخر عمل، انفوزيون رمي فنتانيل قطع شد و انفوزيون استامينوفن وريدي 1 گرم آغاز گرديد. ميزان سرفه، فشارخون متوسط و ضربان قلب ثبت گرديد. يافته ها: تفاوتي در ميزان بروز سرفه هنگام خروج لوله تراشه، در مقايسه دو گروه ملاحظه نشد(07/0=P). تغييرا ت فشارخون متوسط شرياني در گروه رمي فنتانيل به طور معني داري پايين تر بود(01/0P < ). تغييرات ضربان قلب در دو گروه مشابه بود(74/0=P). نتيجه گيري: استفاده ازاستامينوفن وريدي در كنترل رفلكس هاي راه هوايي بعد از جراحي اندوسكوپيك سينوس و همچنين كاهش عوارضي نظير بيقراري وتغييرات ضربان قلب، داراي اثري مشابه رمي فنتانيل مي باشد .