تاثير گروه درماني به شيوه شناختي بر ميزان افسردگي و عملكرد تحصيلي دانشجويان شاهد و ايثارگر

The effect of cognitive group therapy on depression and academic performance of martyrs and altruistic shahed students

پژوهش حاضر با هدف تاثير گروه درماني به شيوه شناختي بر افسردگي و عملكرد تحصيلي دانشجويان خانواده‌هاي شاهد و ايثارگر انجام شده است .اين مطالعه يك پژوهش نيمه تجربي از نوع پيش‌آزمون‌ پس‌آزمون با گروه كنترل بوده كه در سال تحصيلي 89-1388 بر روي 20 نفر از دانشجويان شاهد و ايثارگر دانشگاه آزاد گچساران انجام شده است. افراد به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به طور تصادفي ساده به دو گروه آزمون و كنترل تقسيم شدند. براي گروه آزمون 13 جلسه گروه درماني شناختي اجرا گرديد و در مورد گروه كنترل هيچ مداخله‌اي انجام نگرفت. ابزارهاي پژوهش شامل: مصاحبه باليني، پرسشنامه افسردگي بِك (فرم كوتاه) و نمره معدل دروس دانشگاهي آزمودني‌ها بودند. داده‌هاي جمع‌آوري شده با استفاده از نرم افزار SPSS با آزمون تحليل كواريانس دو راهه تجزيه و تحليل شدند. طبق يافته‌هاي پژوهش، پس از آموزش گروه درماني شناختي، در ميزان افسردگي و عملكرد تحصيلي دانشجويان گروه آزمون (به ترتيب 80/8 و 01/14) نسبت به قبل از مداخله (به ترتيب برابر با 80/22 و 07/13) و نسبت به گروه كنترل (8/23 و94/12) تفاوت معناداري وجود داشت (001/0=P) در واقع، تفاوت معناداري بين ميانگين افسردگي گروه آزمايش و گروه كنترل وجود دارد. به عبارت ديگر، آموزش گروه درماني به شيوه شناختي با توجه به ميانگين افسردگي دانشجويان شاهد و ايثارگر گروه آزمايش نسبت به ميانگين دانشجويان گروه گواه، موجب كاهش افسردگي گروه آزمايش شده است. (001/0P < ). گروه درماني بر ميزان افسردگي دانشجويان پسر و دختر اثر متفاوتي نداشته است.

This study investigated the effect of cognitive group therapy on depression and educational performance improvement of martyr,s and altruistic shahed university students. This was a pretest-posttest type semi experimental study with the control group which was carried out in the academic year 2009-2010 on 20 of martyrs students of Islamic Azad University, Gachsaran branch. The sample were selected and randomly divided into two groups: the traiaing and the control group. 13 sessions of group treatment was carried out for the training group and no inter vention for the control group. The instruments included Beck Depression Inventoy and a short clinical interview on the basis of DSM-IV and the university grade point average. The collected data were evaluated using SPSS and two -way covariance analysis .Results showed that there was a significont (in depression and educational performance) difference between the training group (respectively 8.8 and 14.01) and control group (respectively 23.8 and 12.94), before and after the cognitive group therapy. (p < 0.0001).