بررسي نقش درآمدهاي نفتي و سياست‌هاي پولي و مالي در بخش كشاورزي ايران

Examining the Impacts of Oil Revenues, Monetary and Fiscal Policies on Growth of Agricultural Sector in Iran

با توجه به تاثيرپذيري بخش كشاورزي به‌عنوان يكي از مهم‌ترين بخش‌هاي اقتصادي كشور از سياست‌هاي پولي و مالي و در نظر گرفتن نقش گسترده‌ي دولت در اقتصاد ايران، در مطالعه‌ي حاضر تاثير سياست‌هاي پولي و مالي بر ارزش افزوده، ميزان صادرات و واردات بخش كشاورزي در ايران با استفاده از مدل تصحيح خطاي برداري مورد بررسي قرار گرفته است. با استفاده از روش هم‌انباشتگي يوهانسون، دو بردار درازمدت براي دوره‌ي زماني 84-1350 برآورد گرديد. اين دو بردار از لحاظ نظري با معادله‌ي عرضه‌ي صادرات و تقاضاي واردات مرتبط بودند. نتايج مطالعه نشان مي‌دهد كه با توجه به روابط بلندمدت و كوتاه‌مدت تخمين‌زده‌شده، درآمدهاي نفتي در بلندمدت ابزار مناسبي براي بهبود صادرات و كاهش واردات است، درحالي‌كه سياست پولي انبساطي براي كاهش واردات و سياست مالي انبساطي جهت افزايش صادرات در كوتاه‌مدت مناسب است.

Regarding the effects of fiscal and monetary policies and government rules on agricultural sector, the impacts of the government expenditure, fiscal and monetary policies and oil revenue on export, import and value added of agriculture is performed in this study applying vector error correction model (VECM). Two long-run vectors of export and import are estimated by Johnson co-integration method for 1971–2005, which theoretically correspond with export supply and import demand. Regarding the estimated long run and short run equations, oil revenue in long run indicated positive influence on decreasing imports and increasing export. On the other hand, expanding fiscal policy had significant effects on export of the sector in short run. Besides, monetary policy exhibited diminishing and significant impact on agricultural import in short run.