عنوان مقاله :
شواهدي جديد از فعاليت ماگمايي پركامبرين و پاليوزوييك در توده قرهباغ، شمال باختر ايران
عنوان فرعي :
New Evidences of Precambrian and Paleozoic Magmatism in the Gharebagh Intrusives, NW Iran
پديد آورندگان :
اسدپور، منيژه نويسنده دكترا، گروه زمينشناسي، دانشكده علومزمين، دانشگاه شهيد بهشتي، تهران، ايران Asadpour, M , هويس آسبيشلر، ثريا نويسنده , , پورمعافي، سيد محمد نويسنده دانشيار، دانشگاه شهيد بهشتي تهران Pourmoafi, S. M.
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1392 شماره 89
كليدواژه :
Precambrian Magmatism , Sanandaj-Sirjan zone , U-Pb Dating , آلكاليگرانيت , پاليوزوييك , سنسنجي U-Pb , فعاليت ماگمايي پركامبرين , سنندج- سيرجان , مافيك , قرهباغ , لويكوگرانيت , Alkaligranite , Gharebagh , Lueicogranite , Mafic , Paleozoic
چكيده فارسي :
مجموعه نفوذي قرهباغ شامل سنگهاي مافيكي، ديوريتي و اسيدي، بخشي از پايانيترين پهنه سنندج - سيرجان در شمال باختر ايران و بخشي از كمربند كوهزايي زاگرس است. اين مجموعه درون سنگهاي دگرگوني منسوب به پركامبرين نفوذ كرده است. سنسنجي به روش U-Pb در زيركنهاي يك نمونه لويكوگرانيتي سن Ma 8/3 ± 6/558 را مشخص كرده است. در هسته برخي دانههاي زيركن اين نمونه، سنهاي خيلي كهن تا حد Ma2400 اندازهگيري شدهاند. اين هستههاي خيلي كهن، بخشهاي باقيمانده از سنگهاي اوليه هستند. ميتوان چنين دريافت كرد كه پيسنگ منطقه، كهنتر از فعاليت دروني (پلوتونيسم) پركامبرين است و شايد بتوان آن را همانند پيسنگ پان آفريقا در ايران مركزي دانست. سنهاي بهدست آمده روي 5 نمونه گابروييMa 3/1 ± 0/300 تا Ma3/1 ± 5/301، 2 نمونه ديوريتي Ma5/1 ± 7/300 و 1 نمونه مونزوگرانيتي Ma 7/1 ± 7/300 است. سن 1 نمونه آلكاليگرانيت كه به صورت آپوفيز درون گابروها وجود دارد Ma 2/2 ± 4/303 است. اين سنها يكسان است و ميتوان چنين دريافت كه حاصل از يك رويداد زمينشناسي در اواخر پاليوزوييك بودهاند. از بررسي دادههاي ژيوشيمي، منشا گوشتهاي براي سنگهاي مافيكي قابل استنباط است. ماگماي مافيكي حرارت بسيار بالايي داشته است، بهگونهايكه گرماي ناشي از آن سبب ذوب پوسته زيرين و تشكيل ماگماي اسيدي آلكاليگرانيتي همزمان با نفوذ آن شده است. اين سنها، حضور فعاليت دروني پاليوزوييك بالايي را در شماليترين بخش پهنه سنندج– سيرجان اثبات ميكند. ميتوان چنين استنباط كرد كه اين همان زمان شروع باز شدن نيوتتيس در ايران است.
چكيده لاتين :
The Gharebagh intrusive complex which includes mafic, diorite and acidic rocks is a part of the Sanandaj-Sirjan zone in northwestern of Iran and a part of the Zagros orogenic belt. This complex has intruded into Precambrian metamorphic rocks. U-Pb daiting of zircons of a Lueicogranite has been identified 558.6 ± 3.8 Ma. The cores of some zircon grains are aged too old to 2400 Ma in this sample. These are the parts of remained original rocks. It can be inferred that the basement area is older than Precambrian intrusive, and maybe indicate the presence of Panafrican basement similar to which has been found mainly in the central Iran. Ages obtained in five Gabbro samples are 300.0 ± 1.3 Ma to 301.5 ± 1.3 Ma, in two Diorite samples 300.7 ± 1.5 Ma and in a Monzogranite sample 300.7 ± 1.7 Ma. Age obtained in Alkaligranite pach within the Gabbros is 303.4 ± 1.5 Ma. These rocks have the same ages and that can be inferred that all of them have been affected by one geology event in late Paleozoic. Based on chemical analysis data, a mantle source for mafic rocks is understanded. This Mafic magma has a very high temperature so that its heat causes melting of the lower crust and formation the Alkaligranitic magma simultaneously with it intrusion. These datings, shows polotonism of upper Paleozoic in the northwestern part of Sanandaj–Sirjan zone. It can be inferred that this is the beginning of Neotethys opening in Iran.
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 89 سال 1392
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان