بررسي موقعيت استراتژيك صنايع دستي استان ايلام

صنايع دستي از جمله صنايعي به شمار مي‌رود كه از يك طرف با هنر و ذوق و فرهنگ و تمدن در ارتباط است و از طرفي ديگر به دليل ماهيت صنعتي با مفاهيم اقتصادي نيز مرتبط مي‌باشد. اقتصاد صنايع دستي مدتي است كه در صحنه جهاني مطرح و جايگاه مناسبي را به دست آورده است. مشكلات بسياري در ايران براي شكوفايي اقتصادي صنايع دستي مطرح است،كه اين موانع مي‌تواند به ماهيت هنرهاي دستي نيز آسيب برساند. كاهش سرمايه‌گذاري و كاهش فروش منجر به پايين آمدن سطح عرضه و در نهايت منسوخ شدن يك صنعت و هنر دستي خواهد شد. سطح موانع و محدوديت‌هاي اقتصادي صنايع دستي چندان گسترده و وسيع مي‌باشد كه پرداختن به هنر اصيل كه بن مايه صنايع دستي و هنرهاي سنتي به شمار مي‌رود را در اولويت‌هاي بعدي قرار داده است. استان ايلام در گستره تاريخي خود يكي از خواستگاه‌هاي اصلي توليد و عرضه صنايع دستي بوده است. بي شك آميختگي نحوه زندگي با وسايل دست ساز عامل اصلي رونق صنايع دستي در استان ايلام مي‌باشد. با گذشت زمان مشاهده مي‌شود صرف نگاه فرهنگي و تاريخي به صنايع دستي نمي‌تواند آنگونه كه شايسته است از هنرهاي سنتي صيانت كند. اقتصادي كردن اين صنايع با توجه به واقعيات محيط پيرامون، زمينه و بستر مناسبي را براي حفظ و توسعه هرچه بيشتر صنايع دستي فراهم خواهد ساخت. براي برنامه‌پذير كردن فعاليت‌هاي مربوط به اين حوزه نيازمند نوعي نگاه راهبردي و منسجم براي مشخص كردن موقعيت استراتژيك بنگاه‌هاي توليد و عرضه صنايع دستي مي‌باشيم، كه در اين تحقيق با استفاده از مدل ارزيابي موقعيت و اقدام استراتژيك اين هدف دنبال مي‌شود. محدوده تحقيق شامل استان ايلام (صنعتگران و واحدهاي فعال صنايع دستي و هنرهاي سنتي) مي‌باشد. اصلي‌ترين يافته تحقيق نشان دهنده قرار گرفتن صنايع دستي استان در ناحيه محافظه كارانه مدل SPACE مي‌باشد. حالتي كه در آن بايد از فرصت‌هاي موجود استفاده كرد و نقاط ضعف داخلي را برطرف نمود. براي بهبود وضعيت، استفاده تركيبي از روش‌ها پيشنهاد شده است. افزايش سرمايه‌گذاري، گسترش آموزش‌هاي هدفمند، استفاده اصولي از عوامل بازاريابي و كاربردي كردن وسايل دست ساز از جمله راهكارهاي بهبود وضعيت راهبردي صنايع دستي در استان ايلام مي‌باشد