تنش اخلاقي در پرستاران شاغل در مراكز آموزشي -درماني دانشگاه هاي علوم پزشكي شمال غرب كشور

Moral distress in nurses working in educational hospitals of Northwest Medical Universities of Iran

يكي از پديده هاي مهم در اخلاق پرستاري، تنش اخلاقي است. تنش اخلاقي كه پرستاران از آن رنج مي برند، يكي از شديدترين مشكلات روان شناختي است. هدف اين مطالعه تعيين تنش اخلاقي از ديدگاه پرستاران شاغل در بيمارستان هاي آموزشي شمال غرب ايران است. اين مطالعه از نوع توصيفي- تحليلي است كه در آن 418 نفر از پرستاران شاغل در مراكز آموزشي درماني در شمال غرب كشور در سال 1391 به روش نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي شركت نمودند براي جمع آوري داده ها از مقياس استاندارد تنش اخلاقي (MDS) با روايي بالا استفاده گرديد. براي تجزيه و تحليل نتايج از روش‌هاي آمار توصيفي (ميانگين، انحراف معيار، فراواني و درصد) و آمار استنباطي (آزمون تي مستقل و آناليز واريانس يك‌طرفه) استفاده شد. ميانگين تنش اخلاقي كلي پرستاران مراكز آموزشي - درماني شمال غرب كشور 49/148 (انحراف معيار = 93/32) بود و 222 نفر (53 درصد) از پرستاران تنش اخلاقي در سطح شديد داشتند. در بين سه استان، استان زنجان با ميانگين 46/152 (انحراف معيار 88/35)، بالاترين ميزان تنش اخلاقي و در بين بخش‌ها، بخش مراقبت‌هاي ويژه با ميانگين 72/152 (انحراف معيار 36/33) بالاترين ميزان تنش اخلاقي را داشت. از بين متغيرهاي مشخصات فردي - اجتماعي پرستاران، استان محل خدمت (01/0P < )، تحصيلات (05/0 P < )، نوع نوبت كاري(05/0P < ) و وضعيت شغلي (05/0P < ) با ميزان تنش اخلاقي ارتباط معني داري داشت. با توجه به تنش اخلاقي بالا در حرفه ي پرستاري، مقابله با تنش اخلاقي توجه زيادي مي طلبد. انجام مطالعاتي در مورد عوامل موثر و پيشگويي-كننده‌ي تنش اخلاقي در بخش‌هاي مختلف و آموزش در مورد راهكارهاي مقابله با آن ضروري است.

One of the most important issues in nursing ethics is moral distress, which is a severe psychological problem among nurses. The purpose of this study was to determine the nurses’ moral distress in the hospitals of the northwest of Iran. This was a cross-sectional study in which 418 nurses were selected by randomized multistep sampling method in the northwest of Iran in 2012. Data collection was done using the moral distress standard scale with high reliability and validity. In order to analyze data, descriptive (mean, standard deviation, frequency and percent) and inferential statistics (independent t-test and one way ANOVA) were used. The mean score of nurses’ moral distress was 148.49 ± 32.93, and 222 nurses (53%) suffered from severe moral distress. Of the three provinces under study, Zanjan (152.46 ± 35.88) and intensive care units (152.72 ± 33.36) had the highest moral distress scores. Among the respondents’ demographic characteristics, province (P < 0.01), education (P < 0.05), type of shift (P < 0.05) and job status (P < 0.05) were significantly related to the level of moral distress experienced by the nurses. Due to the high level of moral distress in the nursing profession, dealing with it requires a lot of attention. Studies on casual and predictive factors in different wards and teaching coping strategies to nurses appear to be necessary in order to address this issue.