بهبود رژيم ديناميكي استارت يك موتور سوخت مايع فضايي

Start Improving Dynamic Regime of Liquid Propellant Rocket Engine with Space Mission

در موتورهاي سيكل باز، برخورداري از حداقل مقادير بيشينه‌ در رژيم گذراي استارت مهم ترين شاخص در بهينه سازي ديناميكي طرح سيستمي سامانه شناخته مي شود. در اين پژوهش، ضمن معرفي عوامل موثر در مقادير بيشينه پارامترها در رژيم گذرا، چگونگي كاهش اين مقادير بيشينه‌ كه يكي از مهم‌ترين عوامل بروز اختلال در اين‌گونه موتورها است، بررسي شده است. براي دست يابي به اين هدف، دو مدل شبيه ساز ديناميكي كه يكي به زبان و ديگري در محيط Simulink تهيه شده، مورد استفاده قرار گرفته است. در اين تحقيق با توجه به مدار پنوموهيدروليكي موتور مورد نظر، تاثير عوامل موثر در كاهش مقادير بيشينه با ارايه نتايج تيوري و تجربي نشان داده مي شود. تطابق نتايج تست و پيش‌بيني شبيه سازي نشانگر دقت بالاي مدل سازي است

The most important indicator of dynamic optimization of system design in open cycle engines is known, minimize of the maximum amount of start transient regime parameters. How decreasing the maximum amount of transient regime parameters; that is one of the most important factors in defect of this kind of Engines, is the main objective of this paper. The procedure is based on two different simulation models; the software program C++ and Matlab Simulink. By regard to considered Engine condition; at first we present important factors in decreasing of maximum amount of transient regime parameters, and then will show their effects by comparing of simulation prediction and hot test results. Finally, results of engine hot test are compared with model that shows acceptable accuracy of simulator code.