تاثير سطوح پروتيين و نسبتهاي مختلف كربو‏هيدرات به چربي بر رشد و تركيب بيوشيميايي لاشه فيل ماهي جوان پرورشي (Huso huso)

بر رشد و تركيب شيميايي لاشه فيل ماهي جوان (4/33±9/891 گرم)، آزمايش رشدي در قالب طرح آماري كاملاً تصادفي متعادل به روش فاكتور‏يل (4×4) با 4 سطح پروتيين (35، 40، 45 و50%) هر يك با 4 سطح كربو‏هيدرات به چربي (7/1، 4/1، 1/1 و 8/0) به مدت 108 روز انجام شد. در پايان دوره آزمايش اختلاف معناداري در شاخصهاي رشد (متوسط وزن و ضريب رشد ويژه) ماهيان تغذيه شده با جيره هاي حاوي 35، 40 و 45% پروتيين مشاهده نشد (05/0P > ). در سطوح يكسان پروتيين با كاهش نسبت كربوهيدرات به چربي از 7/1 به 1/1 كارايي رشد (وزن نهايي و ضريب رشد ويژه) و راندمان غذا داراي اختلاف معنادار آماري نبودند (05/0P > ). بيشترين پروتيين لاشه در ماهيان‏ تغذيه شده از تيمار‏هاي حاوي نسبت كربوهيدرات به چربي 8/0 و 4/1 مشاهده شد (05/0P < ). همچنين بالاترين چربي لاشه در ماهيان تغذيه شده از نسبت كربوهيدرات به چربي 8/0 مشاهده گرديد (05/0P < ). مقايسه تيمارهاي 4/1 و 1/1 نشان داد ماهيان تغذيه شده از تيمار 4/1 از مقادير بالاتر NPU (درصد پروتيين خالص جذب شده) نسبت به ماهيان تغذيه شده از تيمار 1/1 برخوردار بودند (05/0P < ). براساس نتايج حاصل مي توان اذعان كرد كه جيره غذايي حاوي 35% پروتيين، 26% كربوهيدرات و 18% چربي با نسبت كربوهيدرات به چربي 4/1 جهت دستيابي به حداكثر رشد، در تغذيه فيل ماهي 891 تا 2000 گرم نسبت به ساير تيمارها مطلوبتر مي باشد.

A 4 × 4 factorial design was conducted to quantify the optimum carbohydrate ? lipid ratio to minimize the dietary protein level in growing beluga, Huso huso (initial weight 891.9 ± 33.4 g, mean ± SD). Fish were fed with sixteen experimental diets formulated to contain four protein levels (35, 40, 45 and 50%) and four dietary carbohydrate ? lipid ratios of 0.8, 1.1, 1.4, and 1.7 for 108 days. At the end of trial, there were no significant differences in growth parameters among fish fed with 35, 40 and 45% protein levels. No significant difference in growth parameters and feed efficiency (FE) was also observed when dietary carbohydrate ? lipid ratios decreased from 1.7 to 1.1 within the same energy level (P > 0.05). The highest carcass protein content was observed in fish fed 0.8 and 1.4 carbohydrate to lipid ratio (P < 0/05). Also, the highest carcass lipid was observed in fish fed 0.8 carbohydrates to lipid ratio (P < 0.05). The carbohydrate ? lipid ratios had a significant effect on NPU (net protein utilization). NPU of fish fed 1.4 carbohydrates to lipid ratio were significantly higher than those fed 1.1 carbohydrates to lipid ratio (P < 0.05). These results may indicate that the optimum dietary protein, carbohydrate, lipid requirement and the carbohydrate to lipid ratio could be 35%, 26%, 18% and 1.4, respectively, in beluga sturgeon.