غلظت برخي ‌‌فلزات سنگين در بافت‌هاي مختلف ماهي كيجار بزرگ (Saurida tumbil) در بندر هنديجان- خليج فارس

ميزان تجمع فلزات سنگين سرب، كادميوم، آهن، روي، نيكل و مس در بافت هاي آبشش، كبد و عضله 30 عدد ماهي كيجار (Saurida tumbil) صيدشده از مناطق صيادي ‌بندر هنديجان در فروردين1391 بررسي گرديد. استخراج فلزات سنگين با روش هضم و مقادير آنها به وسيله دستگاه جذب اتمي شعله اي GBC مدل Savanta AA انجام شد. بالاترين ميزان تجمع به ترتيب مربوط به Fe > Zn > Cu > Ni > Pb > Cd بود. ميانگين ميزان تجمع در بافت‌هاي آبشش، كبد و عضله اختلاف معنادار داشت (05/0P < )، به طوري كه بافت كبد بالاترين ميزان تجمع و بافت عضله پايين ترين ميزان تجمع را دارا بود. ميزان تجمع فلزات سنگين در ماهي كيجار بزرگ از حد مجاز استانداردهاي جهاني NHMRC, FAO, WHO و MAFF پايين تر بود. بنابراين به نظر مي‌رسد مصرف ماهي كيجار بزرگ خطري براي سلامتي انسان در بر ندارد.

Accumulation of heavy metals (Pb, Cd, Fe, Z, Ni, Cu) in gill, liver and muscle of 30 individuals of greater lizardfish (Saurida tumbil), collected from Hendijan fishing area in April 2012, was assessed. Metals were extracted by digestion method and their levels were measured by atomic absorption spectrophotometr (AAS- model GBC Savanta AA ). Levels of the heavy metals from maximal to minimal were Fe > Zn > Cu > Ni > Pb > Cd. Mean of heavy metals accumulation in gill, liver and muscle were significantly different (P < 0.05), being highest in the liver and lowest in muscle. According to the result, accumulated heavy metals in greater lizardfish were lower than the international standard of WHO, FAO, NHMRC, UK (MAFF). So, it is seems that Greater lizardfish consumption don’t have any danger to human health.