مقايسه اختلال در تصوير ذهني از بدندر بيماران مبتلا به افسردگي اساسي و افراد غير افسرده

Comparison of the disturbance in mentalimage of the body in patients with major depressiondisorder and non-depressed persons

زمينه و هدف: تصوير ذهني از بدن به تصوير و احساسي گفته مي‏شود كه شخص از اندازه و شكل بدن خود و اجزاي سازنده آن در ذهن دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسي اختلال در تصوير ذهني از بدن، با استفاده از آزمون نقاشي آدمك، بين بيماران مبتلا به افسردگي اساسي و مقايسه آن با افراد غير افسرده انجام شد. روش تحقيق: در اين مطالعه مورد- شاهدي، 30 نفر بيمار مبتلا به افسردگي اساسي بستري‌شده در بخش روانپزشكي بيمارستان فرشچيان همدان به صورت تصادفي ساده انتخاب شدند؛ همچنين 30 نفر از افراد غير افسرده كه از نظر ويژگي‏هاي جمعيت‏شناختي نظير جنس، سن، سطح تحصيلات و وضعيت تاهل با گروه مورد، همسان‏ بودند، به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. تمام افراد مورد مطالعه با استفاده از مصاحبه باليني ساختاريافته روانپزشكي و آزمون نقاشي آدمك با روش McHover مورد ارزيابي قرار گرفتند. داده‏هاي پژوهش با استفاده از نرم‏‏‏افزار SPSS (ويرايش 16) و در سطح معني‏داري 05/0P < تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: مقايسه نقاشي‏ها بيانگر بروز بيشتر علايم حذف عضو، جايگزيني نادرست اندام، اندازه غيرمتعارف، بد ريختي تصوير، تناسب نادرست اندام‏ها، استفاده از اشكال هندسي براي ترسيم و جايگزيني نادرست تصوير در نقاشي گروه مورد در مقايسه با گروه شاهد بود (01/0P < ، براي همه موارد). تفاوت معني‏داري در ميزان بروز شفافيت تصوير بين دو گروه مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: وجود اختلال در تصوير ذهني يك فرد مبتلا به افسردگي اساسي نسبت به بدن خود، مي‏تواند بيانگر تغيير در فرايندهاي قشري و ادراكي مغز باشد.

Background and Aim: Mental image of body is the image and feeling of a person from size and form of his own body and its constituent elements in the mind. The purpose of this study was to investigate the disturbances in mental image of the body in patients with major depression disorder (MDD) and comparison with non-depressed persons, using draw-a-person test. Materials and Methods: In this case-control study, 30 patients with MDD, admitted in psychiatric ward of Hamadan Farshchian hospital, were selected randomly. Thirty non-depressed persons, whom the demographic characteristics such as sex, age, academic education and marital status were matched with the case group, were selected as control group. All the subjects were assessed by structured psychiatric interview and toy-man test (draw-a-person) with McHover method. The data were analyzed by means of SPSS version 16 at the significant level of P < 0.05. Results: The comparison of the drawings was indicative of higher incidence of deleting & misplacing of organs, nonstandard dimensions, deformity of the image, false proportion of organs, using geometrical figures for drawing and false positioning of the image in the case group comparing with the controls (P < 0.01 for all). No significant difference was observed between the two groups, regarding the picture transparency. Conclusion: The disturbance of mental image of a MDD patient about the shape of his own body may indicative of the changes in the cortical and perceptual processes of brain.