رابطه معناي زندگي با سلامت عمومي كاركنان دانشگاه بيرجند در سال 90-1389

The relation between meaning in life and general health among staff of Birjand University (2009-2010)

زمينه و هدف: امروزه بررسي ارتباط معنويّت با سلامت عمومي مورد توجه روانشناسان قرار گرفته است. هدف از اين پژوهش، ارزيابي رابطه معنا در زندگي با سلامت عمومي بر اساس نظريه معنادرماني Frankle بود. روش تحقيق: در اين مطالعه توصيفي، از ميان 404 نفر از كاركنان دانشگاه بيرجند، 240 نفر به روش نمونه‏گيري خوشه‏اي و به صورت تصادفي انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه‏هاي هدف در زندگي (PIL) و سلامت عمومي (GHQ) بود. داده‌ها با استفاده از نرم‏افزار SPSS (ويرايش 11) و آزمون ضريب همبستگي اسپيرمن و ANOVA، در سطح معني‏داري 05/0P < تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: ميانگين نمره هدف در زندگي و سلامت عمومي به ترتيب 94/10±13/78 و 59/9±88/45 بود. ارتباط معني‏داري بين نمره هدف در زندگي با سلامت عمومي و مولفه‌هاي آن شامل علايم جسماني، علايم اضطرابي و اختلال خواب، كاركرد اجتماعي و علايم افسردگي مشاهده شد (001/0P < ). بيشترين ضريب همبستگي ميان هدف در زندگي با علايم افسردگي (53/0r=) مشاهده شد. بين نمره هدف در زندگي با جنسيت، ميزان تحصيلات، سن، وضعيت تاهل و نوع استخدام كاركنان رابطه معني‏داري وجود نداشت. نتيجه‌گيري: داشتن هدف در زندگي تضمين‌كننده سلامت عمومي افراد و كاركرد سالم جامعه مي‏باشد. وجود بيشترين رابطه بين هدف در زندگي با كاهش علايم افسردگي، اهميت نياز به هدف را تاكيد مي‌نمايد و از عواملي مانند جنسيت، ميزان تحصيلات، سن، وضعيت تاهل و يا نوع استخدام، تاثير نمي‏پذيرد.