مطالعه اثربخشي معنويت درماني گروهي بر تاب‌آوري زنان مبتلا به مالتيپل اسكلروزيس شهر اصفهان

Study of spiritual group therapy on increase of resiliency in female multiple sclerosis patients in Esfahan

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير معنويت درماني گروهي در افزايش تاب‌آوري بيماران ام اس استان اصفهان بود. روش: اين پژوهش از نوع نيمه آزمايشي و طرح تحقيق، دو گروهي با پيش‌آزمون و پس‏آزمون بود. جامعه مورد پژوهش 4850 زن مبتلا به ام اس عضو انجمن ام اس استان اصفهان مي‌باشند كه مبتلا به نوععودكننده- بهبودپذير و در محدوده سني 20-40 سال و فاقد هرگونه بيماري روان‌شناختيبوده‌اند. از اين جمعيت 30 نفر (15 نفر گروه آزمايش و 15 نفر گروه گواه) با استفاده از شيوه نمونه‌گيري دردسترس انتخاب شدند. افراد گروه آزمايش 10 جلسه در مداخلات گروه درماني معنويت شركت كردند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها شامل پرسشنامه تاب‌آوري كانر و ديويدسون (2003) بود. داده‌هاي بدست آمده با استفاده از نرم‌افزار spss و روش آماري كوواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج به دست آمده از آماره آزمون F مربوط به بررسي تفاوت ميانگين نمرات تاب‌آوري كه برابر 04/8 و سطح معناداري 0001/0p?نشان مي‌دهد، تفاوت بين ميانگين نمره تاب‌آوري در مرحله پس آزمون در گروه آزمايش و گواه با كنترل متغير پيش‌آزمون،معني‌دارمي‌باشد و مي‌توان گفت كه معنويت درماني به شيوه‌ي گروهي ميزان تاب‌آوري مبتلايان به مالتيپل اسكلروزيس را در مقايسه با گروه گواه افزايش مي‌دهد. نتيجه‌گيري:باتوجه به نتايج به دست آمده مي‌توان گفت، معنويت درماني گروهي در افزايش تاب‌آوري زنان مبتلا به ام.اس به طور چشمگيري موثراست. لذا پيشنهاد مي‌شود اين شيوه درماني در انجمن‌هاي ام اس سراسر كشور به عنوان درمان مكمل غير دارويي براي افزايش تاب‌آوريو به تبع آن كنار آمدن بيشتر با بيماري اجرا شود.

Introduction: The aim of this study is to study the effect of spiritual group therapy on increase resilience in female patients with multiple sclerosis. Method: This research is of the semi experimental type and research plan is a two-group type with pre- experimentatation and post- experimentation.The population under study consists of 4850 female patients who submitted in M.S assembly of Isfahan that have Relapsing- Remitting MS and 20-40 years old with out pschologycal desease. from this population 30 case were selected based on random sampling method and were placed randomly in to experimental and control groups. spiritual training was given to the experimental group in 10 sessions. The data was analiysed using spss 17 and co-variance(ancova)method. in this research resilience scale (Conner & Davidson,2003) and traiming-therapy pakage of Taghizade and Miralaie were used. Result: Significant difference were found in resilienc of experimental group after intervention{F=8.04, P-valu=0.0001},There were no significant defference in the resilience of patients in control group between pre-experimentatation and post- experimentation (P > 0.05). Conclution: The spiritual therapy is effective in increasing the resilience of female patients with M.S.