بررسي تاثير داروي دفروكسامين بر پروليفراسيون سلولي سرطانهاي كبد (HepG2) و پستان(MCF7)

Investigating of defroxamin effect on cell proliferation of breast cancer (MCF7) and hepatocarcinoma(HepG2) cell lines.

سرطان رشد خارج از كنترل سلولهاي بدن است. وجود درمانهاي تهاجمي، سخت، پرهزينه و در عين حال غير اختصاصي، در كنار رشد آمار مبتلايان به اين نوع بيماري باعث شده است تا سرطان به يكي از نگراني هاي عمده عصر حاضر بدل شود. دفروكسامين يك شلاته كننده آهن است كه براي درمان بيماري هاي مسموميت با آهن به ويژه در تالاسمي ماژور استفاده مي‌شود. جهت بررسي تفاوت اثر دفروكسامين بر پروليفراسيون سلول هاي سرطاني مختلف، در اين پژوهش به بررسي اثر دفروكسامين بر رده سلول هاي سرطان كبد (HepG2) و سرطان پستان(MCF7) توجه شده است. در اين پژوهش آزمايشگاهي ابتدا محلول دفروكسامين در نرمال سالين تهيه شد. رده هاي سلول هاي سرطاني HepG2و MCF7 و سلولهاي نرمال L929 در محيط كشت هاي RPMI وDMEM و FBS 10% به همراه آنتي بيوتيك پني سيلين استرپتومايسين و گلوتامين كشت گرديدند. تيمار دارويي با رقت هاي10 ،50، 100 ،200، 400 و800 ميكروگرم در ميلي ليتر انجام شد. به منظور بررسي مرفولوژي سلولها، ميزان چسبندگي و ميزان گرانوله شدن سيتوپلاسم و هسته كه معياري براي سايتو توكسي سيته و القاي آپوپتوز در سلولهاست به مدت پنج روز متوالي پس از تيمار از سلولها عكس برداري انجام شد و تست viability با تريپان بلو براي تمام تيمار ها انجام گرديد. با استفاده از روش رنگ سنجي با تست MTT تاثير دارو بر روي رده هاي سلول سرطاني مورد بررسي قرار گرفت. يافته ها نشان مي دهد كه تا غلظت 50 ميكروگرم اثر مهار سلولي مشاهده نمي شود. با افزايش غلظت، اثرات مهاركنندگي بر تكثير سلولي به شدت قابل ملاحظه است. براي رده سلولي HepG2 50% مرگ سلولي در غلظت 400 ميكروگرم و براي رده سلولي MCF7 50% مرگ سلولي در غلظت 200 ميكروگرم مشاهده شد. اثرات دارو بر مهار تكثير رده سلولي سرطان پستان شديدتر از سلولهاي سرطاني كبد بود. داروي دفروكسامين داراي خاصيت سيتوتوكسي سيته در دوزهاي بالا بر سلولهاي سرطاني است.

Cancer is out of control growth of tumor cells. As aggressive treatments are difficult, expensive and non-specific, and also, the increase statistics of patients with this disease caused cancer to become one of the major concerns of our times. Deferoxamine is an iron chelator for treatment of iron poisoning, especially in the Thalassemia. To evaluate the effect of this drug on proliferation of different cancerous cell, we studied defroxaminʹs effect on liver cancer cell line (HepG2) and breast cancer cell line(MCF7). In this laboratory research, firstly Deferoxamine solution was prepared in normal saline. HepG2 and MCF7 cell lines and also normal cells L929 cultured in RPMI and DMEM media with FBS 10% and antibiotics penicillin streptomycin and L.Glutamin. After persuasions of cells adhesion on the surface of flask, they were treated with Deferoxamine concentration of 10, 50, 100, 200, 400 and 800 µg/ml was. To study cell morphology, adhesion and granulation of the cytoplasm or the nucleus and induction of apoptosis in cells which shows cytotoxicity, for five consecutive days after treatment, the cells were photographed and also Trypan blue viability test for all treatments was performed. By using the colorimetric MTT test drug effects on cancer cell lines was examined. The findings suggest that there is no inhibitory effect of cells up to concentration is 50 µg/ml while by increasing concentrations, inhibitory effects on cell proliferation is strongly noticeable. For HepG2 cell line, 50% cell death (IC50) at concentration of 400 µg/ml and 200 µg/ml for MCF7 cell line was observed. An inhibitory effect of Deferoxamine on proliferation of breast cancer cell was more than liver cancer cells.Deferoxamine shows cytotoxic effects on tumor cells in high doses.