شاهنامه عرصه تعامل فرهنگي- هويتي ايران با كشورهاي فارسي‌زبان

Shahnameh the Arena of Cultural-Identity Interaction with the Persian Speaking Nations

تعاملات فرهنگي با ايجاد بسترهايي مبتني بر هويت و ارزش‌هاي مشترك فرهنگي از قابليت تاثيرگذاري بسياري بر روند همگرايي در عرصه‌هاي منطقه‌اي و بين‌المللي برخوردارند. اين پژوهش ضمن بررسي رويكرد سازه‌انگاري در تبيين جايگاه فرهنگ و هويت در عرصه تعاملات بين‌المللي، با استناد به شاهنامه به‌عنوان منبعي دست اول به مرور اشتراكات فرهنگي و تاريخي ايران با كشورهاي فارسي‌زبان مي پردازد و مسووليت فرهنگي ايران در ايجاد تعامل فرهنگي با اين حوزه را مورد بررسي قرار مي دهد. توجه ايران به اين دستاورد مهم فرهنگي و تدوين برنامه‌اي جامع در اين خصوص با تاكيد بر مفاهيم و ارزش‌هاي فرهنگي مستتر در شاهنامه و ارايه رويكردي راهبردي در چارچوب رهنمودها و ظرفيت‌هاي غني شاهنامه، برگزاري جشن‌هايي در قالب كارناوال‌هاي شاهنامه به‌منظور آشنايي بيش‌تر مردمان اين مناطق با اين ميراث ارزشمند حماسي به‌صورت ساليانه در كشورهاي همسايه از جمله راه‌كارهاي عملي است كه مي‌تواند ابتكار عمل را در اختيار ايران قرار داده و بسترهاي لازم را براي ايران در عرصه تعاملات منطقه‌اي در اين حوزه جغرافيايي فراهم آورد.

Cultural interaction with its formation of grounds based on common cultural values has the power of building convergence and unity among nations both at regional and international level. This research is an attempt to use Shahnameh as a first- hand source in reviewing the historical and cultural commonalities among Persian speaking nations and also to find out what kind of role is needed to played by Iran in creating a more cooperating spirit in cultural exchanges. Holding of yearly ceremonies and carnivals, based on the texts in Shahnameh, initiated by Iranians both in Iran and in Persian speaking nations could pose Iran as an originator and the leader of cultural interaction and cooperation among nations of this region.