طراحي مدل ارتقا سرمايه روان‌شناختي در سازمان‌هاي دولتي ايران: تبيين نقش كاركردهاي مديريت منابع انساني

Developing the Model of Improving Psychological Capital in Iranian Public Organizations: Identifying the Role of Human Resource Management Functions

سرمايه روان‌شناختي از مفاهيم نويني است كه از هزاره سوم مطرح و از سال 2006 در حوزه سازمان و مديريت وارد شده است و با توجه به نقش بي‌بديل آن در توليد ثروت سازماني به كانون پژوهشي انديشمندان و انديشه‌ورزان حوزه رفتار، مديريت منابع انساني و سرمايه انساني تبديل شده است. از اين‌رو هدف پژوهش حاضر، طراحي مدلي براي ارتقاي سرمايه روان‌شناختي با محوريت كاركردهاي منابع انساني بوده است. اين پژوهش صبغه كمّي داشته و از استراتژي همبستگي تبعيت مي‌كند. جامعه آماري پژوهش عبارت از كاركنان سازمان‌هاي دولتي بودند كه منطق انتخاب آنها، دسته‌بندي سازمان‌هاي دولتي در نظام بودجه‌اي‌ بوده است كه به سه دسته عمومي، اجتماعي و اقتصادي طبقه‌بندي شده‌اند. نظر به گستردگي زياد اين سازمان‌ها در سطح كشورمان، سازمان‌هاي دولتي استان تهران به عنوان خوشه اصلي مورد توجه قرار گرفتند. داده‌هاي پژوهش با استفاده از پرسشنامه‌هاي استاندارد گردآوري و با استفاده از روش معادلات ساختاري و تحليل رگرسيون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج پژوهش نشان داد كه كاركردهاي منابع انساني با سرمايه روان‌شناختي رابطه مثبت و معنا‌دار دارند، اما وقتي ادراك عدالت در رابطه بين آنها مداخله مي‌كند، ضريب و شدت همبستگي آنها افزايش پيدا مي‌كند. در اين بين كاركردهاي منابع انساني از راه ادراك عدالت بيش‌ترين تاثير را روي مولفه تاب‌آوري داشته‌اند. در نهايت آزمون برازندگي مدل بيانگر مناسب بودن آن براي سازمان‌هاي دولتي ايران است

Psychological capital is a new concept that has been discussed in the third millennium and entered in the field of management since 2006 Due to its unique role in organizational wealth-generation, it has become in the core attention of scholars and intellectuals research in the field of behavior, human resource management and human capital. So the main goal of this paper is designing a model to improve psychological capital in Iranian public organizations with identifying the role of human resource functions. This research has employed quantitative approach and followed correlation method. The populations for this study were employees of public organizations; the rational for selection of them was classification system in the governmental budget. Accordingly, they were classified into the three categories of general, social and economic. On the other hand, due to the wide dispersion and large organizations across the country, public organizations of Tehran province were chosen as key clusters. The research method is descriptive correlation study, and the data were collected using standard questionnaires. The data were analyzed by using structural equations and multiple regressions. The research findings showed that HR functions have significant positive relation with the psychological capital; however when organizational justice is placed as the intervening variable between them, the correlation coefficient is increased. The results also indicated that HRM functions have the greatest effect on Psycap by organizational justice. At last, fitness test of the model demonstrated that it is suitable for Iranian public organizations.