بررسي رابطه بين تسهيم دانش و نوآوري در سازمان‌هاي خدمات مالي: بانك رفاه كارگران

Relationship between Knowledge Sharing andInnovation in Financial Service Organizations(Case Study: Refah Kargaran Bank)

هدف عمده مديريت دانش و به‌دنبال آن تسهيم دانش، ايجاد و سازمان‌دهي محيطي است كه در آن افراد دانش خود را توسعه داده، با يكديگر تبادل نموده، دانش ديگران را با دانش خود تركيب كرده و سرانجام آن را به كار ببندند. نوآوري فرايندي است كه در آن دانش با هدف خلق دانش جديد كسب، تسهيم و تلفيق مي‌شود تا در محصولات و خدمات جديد به كارگرفته شود. مطالعات مختلف نشان داده است كه مفهوم نوآوري ارتباط نزديكي با خلق و تسهيم دانش دارد. تسهيم دانش و گوناگون‌سازي آن براي ايجاد دانش جديد و نوآوري بسيار ضروري مي‌باشد. هدف اصلي اين مقاله سنجش رابطه بين تسهيم دانش و نوآوري مي‌باشد كه از روش‌هاي تسهيم دانش بر‌اساس مدل ديكسون براي سنجش ميزان تسهيم دانش و همچنين از مدل ازريابي برتري كسب‌و‌كار به‌منظور اندازه‌گيري ميزان نوآوري با استفاده از ابزار پرسشنامه در ميان 96 نفر از كاركنان در بانك رفاه كارگران صورت پذيرفته است و در سطح اطمينان 95 درصد، نتايج نشان‌دهنده وجود رابطه معنادار و مثبت ميان تسهيم دانش و نوآوري مي‌باشد. علاوه بر آن، نتايج مشابه ميان متغيرهاي تسهيم دانش آشكار، تسهيم دانش پنهان، تسهيم دانش استراتژيك ، تسهيم دانش كارشناسي با نوآوري مشاهده شد. در انتها نيز محدوديت‌هاي پژوهش و پيشنهادهاي كاربردي ارايه شده است.

Knowledge sharing creates opportunities to maximize the organization’s ability to meet those needs and generates solutions and efficiencies that provide a business with a competitive advantage. Knowledge sharing can be defined as a social interaction culture, involving the exchange of employees knowledge, experiences and skills through the whole department or organization. The concept of innovation has been closely related to “knowledge creation and knowledge sharing”. Innovation is a process where the knowledge is acquired, shared and assimilated with the aim of creating new knowledge, which embodies products and services. Through exchange tacit knowledge and explicit knowledge with others, the capacity of people increases to be involved in new situation and solve new problems. It further helps to build new solution for the next issues. So different kinds of knowledge sharing are necessary to create new knowledge and innovation. A descriptive–correlation survey approach was used in this study, and the questionnaires were filled in by the staff (n=96) in Refahe Kargaran Bank. In the 95% confidence level, the results of the study revealed that there is a positive. relationship between knowledge sharing and innovation. Also it was found that there is similar relationship between serial transfer and innovation. In addition, the same result were observed for near transfer, far transfer, strategic transfer and expert transfer with innovation. Finally, the research limitations and suggestions for further researches are presented.