رابطه بين توانمندي‏هاي شخصيتي با عملكرد وظيفه‏اي و زمينه‏اي

The Relationship between Character Strengths and Task and Contextual Performance

پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش توانمندي‏هاي شخصيتي در پيش بيني عملكرد شغلي كاركنان انجام شد. بدين منظور 165 نفر به صورت تصادفي ساده از كاركنان شركت مديريت توليد برق شهيد محمد منتظري به عنوان نمونه انتخاب شدند.ابزارهاي پژوهش آزمون توانمندي‏ها و ارزش‏ها در عمل (پيترسون و سليگمن، 2003)، فهرست وارسي عملكرد وظيفه‏اي (بيرنه و همكاران، 2005) و فهرست وارسي عملكرد زمينه‏اي (كونوي، 1999) بودند. نتايج تحليل رگرسيون گام به گام نشان داد كه توانمندي‏هاي آزاد انديشي، معنويت و هوش اجتماعي، عملكرد شغلي وظيفه‏اي؛ و توانمندي‏هاي قدرشناسي و آزاد انديشي، عملكرد شغلي زمينه‏اي را پيش بيني مي‏كنند.

The present research aims to study the role of character strengths in predicting the employees’ task performance. Using simple sampling method, 165 subjects were randomly selected from among the personnel of Shahid Mohammad Montazeri Power Generation Management Company. The instruments used in the study included Values in Action Inventory of Strengths (Peterson & Seligman, 2003), the Task Performance Checklist (Byrne et al. 2005) and the Contextual Performance Checklist (Conway, 1999). The results of the stepwise regression analysis indicated that the character strengths of open-mindedness, spirituality and social intelligence predicted task performance, and that the character strengths of gratitude and open-mindedness predicted contextual performance.