اثر بخشي روش قصه‏گويي به صورت گروهي در افزايش عزت نفس كودكان دختر پايه دوم ابتدايي

The Effectiveness of Storytelling on the Improvement of Self-Esteem of Students of the Second Grade Elementary Schools

زبان قصّه زباني است بر گرفته از فطرت انسان‏ها‏ و دوست داشتن قصّه‏ها‏ و شنيدن آنها از طبيعت انسان برخاسته است از آنجا كه كودكان به فطرت نزديك ترند، قصّه و قصّه گويي را دوست دارند و از آن تاثير مي‏پذيرند ومي‏توان از آن به عنوان يك فن آموزشي و درماني استفاده كرد و از آن طريق عزّت نفس كودكان را افزايش داد. عزّت نفس يك جنبه‏ي مهّم در كاركرد يا كشش كلي فرد و از مهّم‏ترين مولفه‏ها‏ي سلامت رواني انسان مي‏باشد كه بر ساير متغيرهاي شخصيّتي و فعاليت‏ها‏ي فرد تاثير گذاشته و با زمينه‏ها‏ي ديگري چون سلامت رواني– اجتماعي، عملكرد شغلي و تحصيلي در ارتباط است. هدف پژوهش حاضر ارزيابي تاثير استفاده از روش قصّه گويي به روش گروهي (به عنوان تكنيكي آموزشي- درماني) در افزايش عزّت نفس كودكان بوده است.‏ روش تحقيق نيمه آزمايشي است و جامعه‏ي آماري اين پژوهش شامل كليه‏ي دانش‏آموزان ابتدايي شهرستان مشهد است كه از طريق نمونه‏گيري خوشه‏اي تصادفي از بين افرادي كه نمره‏ي عزّت نفس آنان پايين بوده است به صورت تصادف 30 نفر انتخاب شدند.‏ و در دو گروه آزمايش و كنترل جاي گرفتند.‏ پژوهش حاضر اين فرض را كه قصّه‏گويي در جلسات گروهي به كودكان موجب افزايش عزّت نفس آن‏ها‏ مي‏شود، را مورد آزمايش قرار مي‏دهد براي اجراي پژوهش بعد از مطالعه‏ي مقدماتي و بررسي ابزار پژوهش يعني پرسشنامه‏ي (عزّت نفس كوپر اسميت).‏گروه آزمايش به مدت 10 جلسه‏ي 45 دقيقه‏اي در جلسات قصّه‏گويي به صورت گروهي شركت كردند (برنامه جلسات و انتخاب قصّه‏ها‏ با توّجه به مولفه‏ها‏ي عزّت نفس صورت گرفت).‏ هر دو گروه بعد از 2 ماه در پس‏آزمون مورد ارزيابي قرار گرفتند. براساس نتايج به دست آمده بين ميانگين تفاضل نمرات پيش‏آزمون و پس‏آزمون كوپر اسميت در گروه آزمايش و گروه گواه تفاوت معنادار وجود داشت و با 99/0 درصد اطمينان مي توان گفت كه قصّه گويي به صورت گروهي باعث افزايش عزّت نفس كودكان مي شود.‏

The language of story results from human nature, and the origin of loving and hearing stories can be found in human temperament. Since children are closer to human nature, they love story and storytelling and are affected by it. Thus, storytelling can be used as an educational and remedial art and can increase children’s self- esteem. Self-esteem has an important aspect in the individual’s total function and inducement and is the most important component in human’s psychological health, influencing different personality variables and individual’s activities and is related to other fields like psychological-social health and occupational and educational function. The aim of this research is to assess the effect of using storytelling method in group form (as an education-remedial art) on increasing children’s self-esteem. The methodology used is quasi-experimental and statistical society of this research includes all female students of Mashhad elementary schools, out of which 30 students are selected by cluster random sampling. Then, they are placed in two groups of test and control. The present research tests the hypothesis based on which storytelling in group sessions increases children’s self-esteem. To carry out this research, once primary investigation is done and the research tool, i.e. Cooper Smith Questionnaire is studied, the test group participates in ten 45-minute sessions of storytelling (the program and stories are selected considering self-esteem components). Both groups are assessed in post-test after two months. There is a significant difference between the variation average of scores of Cooper Smith pre-test and post-test in the test and control group. It can be said with 99% confidence that group storytelling increases the children’s self-esteem.