تاثير فعاليت هوازي در آب و خشكي برروي بتا اندورفين پلاسما و آستانه ادراك درد ورزشكاران

Effect of Aerobic Activity in Land and Water on Plasma Beta-Endorphin and Pain Perception Threshold in Athletes

چكيده مقدمه: فعاليت ورزشي با تغيير در ميزان مصرف انرژي باعث كنش دستگاه هاي مختلف بدن از جمله سيستم عصبي- هورموني و غدد درون ريز مي‏شود. هدف از مطالعه‏ي حاضر بررسي تاثير فعاليت هوازي در آب و خشكي بروي ميزان بتااندورفين و آستانه درد ورزشكاران مي‏باشد. مواد و روش‌ها هفده دختر واليباليست ورزيده با حداقل سه سال سابقه فعاليت مداوم ميانگين سني 1?/4±52/?? سال، وزن 29/5±44/?? كيلوگرم و قد 86/4±59/?70 سانتي متر، بصورت داوطلبانه در اين تحقيق شركت كردند. آستانه درد و نمونه‏گيري خوني از سياهرگ بازويي قبل، بلافاصله و ?? دقيقه پس از فعاليت هوازي طي دو جلسه در محيط آب و خشكي، اندازه گيري شد. تجزيه و تحليل آماري داده ها با استفاده از روش آماري اندازه گيري‏هاي مكرر(Repeated measurement)، و براي تعيين جفت مقايسه‏ها از آزمون تعقيبي LSD استفاده شد. همچنين جهت مقايسه سطح بتااندورفين و آستانه درد در دو محيط آب و خشكي براي مراحل بلافاصله پس از آزمون و پيگيري، پس از محاسبه نمرات افزوده، از آزمون تي همبسته (Paired t test) استفاده شد. يافته‌ها: طبق نتايج بدست آمده بين ميزان بتااندورفين و آستانه ادراك درد، قبل و بعد از فعاليت ورزشي تفاوت معني‏دار وجود داشت، به‏طوري‏كه فعاليت هوازي منجر به افزايش معني‏دار بتااندورفين و نيز آستانه ادراك درد در هر دو محيط شد (????/? > P)،(???/? > P ). ميزان بتااندورفين خون دختران ورزشكار پس از فعاليت هوازي در آب، در مقايسه با خشكي به‌ طور معني‌داري كمتر بود. اين تفاوت به طورمعني‏داري 30 دقيقه پس از فعاليت نيز مشاهده شد (??/? > P ). علاوه براين، بين آستانه ادراك درد در شرايط پس از فعاليت هوازي درآب، با شرايط مشابه در خشكي تفاوت معني‌داري وجود نداشت (?4/?P = ). در مرحله 30 دقيقه پس از فعاليت نيز در مقايسه تمرين هوازي در موقعيت‌هاي مختلف نيز تفاوت معني‌داري در آستانه ادراك درد مشاهده نشد (56/0P = ). نتيجه‌گيري: فعاليت هوازي در هر دو محيط آب و خشكي منجر به افزايش بتااندورفين و آستانه درد مي‏شود. بنظر مي‏رسد، تغييرات در آستانه درد ناشي از فعاليت هوازي، مستقل از محيط فعاليت است اما در مورد تغييرات بتااندورفين ناشي از تمرين، اثرات محيط معني‏دار است. كليدواژه‌ها: بتااندورفين، آستانه ادراك درد، فعاليت هوازي، خشكي و آب، ورزشكاران

Abstract Introduction: Physical activity induces various body organs and systems such as Neurohormonal and endocrine due to altering energy consumption rate. The aim of this study was to determine the effect of aquatic and non-aquatic aerobic exercises on beta endorphin plasma level and pain perception threshold in athletes. Materials and Methods: Seventeen female volleyball players with at least 3 years of continuous sport activity (Mean age +/-SD; 27.52±4.12 years, weight+/-SD; 61.44±5.29 kg, height+/-SD; 170.59±4.86 cm) were voluntarily participated in this study. They all signed the consent form. Pain threshold assessment and blood sampling were carried out before, immediately and 30 minutes after aerobic training in two sessions in and out of water. Data were analyzed using repeated measurement of ANOVA and LSD post-hoc test was used to determine which mean differences were statistically significant. Also dependent paired t-test with difference score was done to compare between groups. Results: According to the results, beta endorphin responses and pain perception threshold were significantly increased before and after exercise in both environments (p < 0.001). Beta endorphin level in aquatic group was significantly less than non-aquatics, immediately and 30 minutes after the aerobic exercise (p > 0.01). Pain threshold did not show any significant difference between groups neither in the immediate nor the follow up phase (p > 0.05). Conclusion: Aerobic exercise can increase the beta endorphin responses and pain perception threshold regardless of the environment. It seems that despite beta endorphin plasma level, exercise-induced pain threshold is not dependent on the environment. Keywords: beta endorphin,pain threshold, aerobic exercise , aquatic exercise, Athletes