تاثير جراحي انكساري بر خصوصيات قرنيه و تيزبيني

Effect of refractive surgery on corneal properties and visual acuity

اهداف: جراحي انكساري يكي از روش‌هاي اصلاح عيوب انكساري به‌شمار مي‌رود. تكنيك‌هاي جراحي انكساري قرنيه‌اي از طريق تغييراتي كه در انحنا، ضخامت و فاكتور شكل قرنيه ايجاد مي‌كنند سبب اصلاح عيوب انكساري مي‌شوند. بنابراين هدف از اين مطالعه، بررسي اثر جراحي انكساري بر ضخامت و انحناي پايه قرنيه و تيزبيني بود. روش‌ها: در اين مطالعه مقطعي، 38 بيمار در محدوده سني 48-18 سال كه براي انجام عمل جراحي انكساري به بيمارستان الزهرا(س) زاهدان مراجعه كردند به‌طور تصادفي انتخاب شدند. در مورد هر فرد ابتدا عيب انكسار به روش رتينوسكوپي با استفاده از داروي سيكلوپلژيك تعيين شد. در مراجعات بعدي بيماران كه يك روز، يك هفته، يك ماه، 3 ماه و 6 ماه بعد از جراحي صورت گرفت، تيزبيني هر فرد مجدداً تعيين شد. بعد از جمع‌آوري داده‌هاي مورد نظر در نرم‌افزار SPSS 15.5، از آزمون‌هاي آماري T زوجي، همبستگي پيرسون و آناليز واريانس با اندازه‌گيري تكراري به‌منظور تجزيه و تحليل استفاده شد. يافته‌ها: تفاوت آماري معني‌داري بين ميانگين تيزبيني در زمان‌هاي مختلف بعد از عمل مشاهده شد. تفاوت معني‌داري بين ضخامت و همچنين قدرت انكساري قرنيه در 5 نقطه مورد بررسي قبل از عمل و 6 ماه بعد از عمل مشاهده شد. در افراد گروه‌هاي مايوپي، مايوپيك آستيگمات و هايپروپي تفاوت معني‌داري بين ضخامت قرنيه در 5 نقطه مورد بررسي مشاهده نشد، ولي تفاوت معني‌داري بين قدرت قرنيه در اين 5 نقطه وجود داشت. نتيجه‌گيري: متوسط تيزبيني بعد از عمل، با گذشت زمان بهبود مي‌يابد و تيزبيني با اصلاح قبل از عمل بيشتر از تيزبيني بعد از عمل است.

Aims: Refractive surgery is considered as one of the methods of refractive defects’ correction. Cornea refractive surgery techniques can cause correction of refractive defects through making some changes in the corneal’s curvature, thickness and shape factor. Therefore; the aim of this study was to investigate the effect of refractive surgery on corneal base thickness and curvature as well as visual acuity. Methods: In this cross sectional study, 38 patients within the age range of 18 to 48 years old, who went to the Zahedan Alzahra Hospital for refractive surgery, were randomly selected. Refreactive defect was determined by retinoscopy method using cycloplegic drug for each patient. In the subsequent referrals of patients, which were a day, week, month, three months and 6 months after the surgery, the visual acuity of each patient was measured again. By collection of data in SPSS 15.5 software, they were analyzed using paired T-test, Pearson correlation and repeated ANOVA statistical tests. Results: A significant difference was observed between the mean of visual acuity at different times after surgery. Likewise, a significant difference was observed between the thickness and refractive power of corneal at five points under study before surgery and 6 months after the surgery. In myopia, myopic astigmatism and hyperopy groups, there was no significant difference between corneal thicknesses at five studied points. However, there was a significant difference between the corneal powers in the given five spots. Conclusion: Mean visual acuity improves after surgery over time and visual acuity with the presurgery correction is higher compared with that of postsurgery.